Պերֆեկցիոնիզմ, հոգեբանության մեջ մատնանշում է դիրքորոշում, որ հարկավոր է (կամ հնարավոր է) հասնել լավագույն արդյունքին։ Պաթոլոգիկ դրսևորման դեպքում նշանակում է համոզմունք, որ աշխատանքի ոչ կատարյալ արդյունքը անթույլատրելի է։ Կարող է ի հայտ գալ իբրև անձնային որակ կամ նևրոտիկ խանգարում։

Պերֆեկցիոնիստ այգեգործը չափով խոտ է կտրում

Ուղղվածություն խմբագրել

Պերֆեկցիոնիզմը կարող է ուղղված լինել.

  • սեփական անձին - մշտական ինքնաքննադատություն և կատարելության ձգտում,
  • այլ մարդկանց - շրջապատողներին ներկայացվող բարձր պահանջներ,
  • ամբողջ աշխարհին - համոզմունք, որ աշխարհում ամեն ինչ պետք է լինի ճիշտ[1],
  • սոցիալապես վերագրվող պերֆեկցիոնիզմ - այլ մարդկանց նորմերին և սպասելիքներին համապատասխանելու պահանջմունք։

Նկարագրություն խմբագրել

Պերֆեկցիոնիզմը կարող է դրսևորվել.

Դրսևորումներ խմբագրել

  • չափազանց բարձր ստանդարտներ (հանգեցնում է սեփական գործունեության արդյունքներով չբավարարվածության),
  • կենտրոնացում սխալների վրա,
  • կասկածներ գործունեության կատարման որակի վերաբերյալ,
  • զգայունակություն բարձր սպասելիքների նկատմամբ,
  • ընկալունակություն քննադատության նկատմամբ,
  • անհավասարակշռություն իրեն և ուրիշներին գնահատելու մեջ,
  • կարգախոս՝ «ամեն ինչ կամ ոչինչ»։

Պատճառներ խմբագրել

Կարեն Հորնին նշում է.

  Պերֆեկցիոնիզմը հանդիսանում է «իդեալականացված կերպարի» անբաժան մասը[2]։  

Իրեն որպես սեփական իդեալ դիտարկող նևրոտիկը սկսում է դաժանորեն քննադատել իրեն, երբ գտնում է մի բան, որը հակասում է այդ համոզմունքին։ Օրինակ՝ եթե իր պատկերացման համաձայն ինքը շատ տաղանդավոր է, սակայն հանկարծ չի կարողանում բանաստեղծություն գրել կամ գրել իդեալական բանաստեղծություն, սկսում է քննադատել իրեն՝ միաժամանակ արհամարհելով։

Կարծելով, որ ինքն իդեալական է, նա սկսում է մտածել, որ շրջապատողները և, առհասարակ, ամբողջ աշխարհը իրեն պետք է այդպես վերաբերվեն։

Նևրոտիկը միաժամանակ շատ զգայունակ է դառնում քննադատությունների նկատմամբ և ձգտում է խուսափել այն ամենից, ինչը կարող է խաթարել իր մասին իդեալական պատկերացումները և պատրանքները։

Եթե ստեղծված իդեալը չի ենթարկվում քննադատությունների, գնահատողական վերաբերմունքի, այն կարող է կրել այլ բնույթ։ Օրինակ՝ իդեալը հավերժական ձգտում է հասնել իդեալին։ Այսինքն՝ այն անհասանելի է։ Սակայն եսասիրության կամ այլ քայքայող մտքերի և հույզերի ազդեցությունը կարող են դեգրադացնել մարդուն։

Հոգեթերապիա խմբագրել

Հոգեթերապիայի ժամանակ առաջադրվում են հետևյալ խնդիրները[2]` սեփական անձի մասին պատրանքային պատկերացումների քայքայում, սեփական անձի ընդունում այնպիսին, ինչպիսին կա։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Эмпирические исследования исключили данный аспект из структуры перфекционизма как психического расстройства.
  2. 2,0 2,1 Хорни К. "Невроз и рост личности"; Хорни К. «Наши внутренние конфликты».

Գրականություն խմբագրել

  • Тал Бен-Шахар. Парадокс перфекциониста — М.: «Манн, Иванов и Фербер», 2013. — С. 256
  • Хайнц Мария. Перфекционистка из Москвы. Роман о лечении от перфекционизма. Электронное издание, 2013. 214 С