Պառնաս[1] (հունարեն՝ Παρνασσός` Պառնասոս[2]), սուրբ լեռ Հունաստանում (Ֆոկիսի արևմուտքում), ինչպես Օլիմպոսը, Հելիկոնը, Կիտերոնը՝ կապված է դիցաբանական ավանդազրույցների հետ և հայտնի է հարավային լանջին գտնվող դելփյան պատգամատնով։ Ավելի քան երկու հազարամյակների ընթացքում լեռը մշակույթում հիշատակվել է որպես բանաստեղծների խորհրդանշական բնակատեղի, ավելի լայն առումով՝ ընդհանրապես արվեստի ներկայացուցիչների։

Պառնաս
Տեսակլեռ
Երկիր Հունաստան
Վարչատարածքային միավորPhthiotis Regional Unit?
ԼեռնաշղթաՊինդոս
Մասն էՀունական դիցաբանություն
Բարձրությունը ծովի մակարդակից2455 մետր
Հարաբերական
բարձրություն
1590 մետր

Տեղադրություն խմբագրել

Լայն իմաստով Պառնասի անունի տակ հասկացվում է լեռնաշղթա, որն սկսվում է Էտայից և ուղղորդվում դեպի հարավ-արևելք, դեպի Լոկդիսի և Բեոտիայի Ֆոկիսի հետ։ Այս լեռնաշղթան հասնում է մինչև Կորինթյան ծովածոցը, որը կրում է Սումալես անունը։

Ամենաբարձր կետը Դելփյան Պառնասն է, Լիակուրա (հունարեն՝ Λιάκουρα, անտիկ շրջանում՝ Լիկորեա, 2457 մ) և Գերոնտոբրախ (հունարեն՝ Γεροντόβραχος՝ «հին քարաժայռ», 2395 մ) գագաթներով[3], այդ իսկ պատճառով էլ նա անվանվում է երկգագաթ։ Պառնասն անտառապատ է, իսկ բարձունքները՝ ձյունապատ։ Դելփյան տաճարի մոտ եղել են բազում լեռնակիրճեր և զառիթափեր։ Այստեղ է գտնվում նաև Ապոլլոնին և մուսաներին նվիրված հայտնի Կաստալյան աղբյուրը (հունարեն՝ ἡ Κασταλία), որի պատճառով էլ հենց Պառնասը համարվել է մուսաների բնակատեղի։

Անվանում խմբագրել

Լեռան անվանումը ծագումով նախահունական է և նույնական է Կապադովկիայում գտնվող քաղաքի հետ, այդ իսկ պատճառով գիտնականները անվանումը կապում են անատոլիական հիմքի հետ։ Անվանունը ծագում է խեթերեն parna՝ «տուն» բառից, իսկ սուրբ լեռան անվանումը մեկնաբանվում է իբրև «աստվածների տուն»[4]։ Այս տեսակետին դեմ կանգնողները կարծում են, որ ձևային պատճառներով տեղանունը կապված է ոչ թե խեթալուվական, այլ պալեոբալկանյան տեղանունների համակարգի հետ։ Նրանք լեռան անվանումը կապում են Ապոլլոնի Παρνόπιος՝ «մորեխային» մակդիրի հետ (ծագում է հին հունարեն՝ πάρνοψ, πάρνοπος՝ «մորեխ» բառից)[5]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Արտասահմանյան երկրների աշխարհագրական անվանումների բառարան / խմբ․ Ա․ Մ․ Կոմիկով. — 3֊րդ հրատարակություն. — Մոսկվա: Նեդրա, 1986. — С. 275.
  2. Инструкция по передаче на картах географических названий Греции. — М., 1964. — С. 15.
  3. Jeremy McInerney. The Folds of Parnassos: Land and Ethnicity in Ancient Phokis. — University of Texas Press, 1999. — P. 44. (անգլ.)
  4. Гиндин Л. А. Язык древнейшего населения юга Балканского полуострова. Москва: Наука, 1967. С. 147—148.
  5. Откупщиков Ю. В. Παρνα(η)σ(σ)ός // Откупщиков Ю. В. Очерки по этимологии. СПб.: СПбГУ, 2001. С. 324—331.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պառնաս» հոդվածին։