Պաղեստինի ազատության կազմակերպություն
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ ՊԱԿ (այլ կիրառումներ)
«Պաղեստինի ազատագրման կազմակերպություն» (արաբ․՝ منظمة التحرير الفلسطينية Մունազզամաթ աթ-Թահրիր ալ-Ֆիլաստինիյյահ ), 1964 թվականին ստեղծված քաղաքական և խորհրդարանային կազմակերպություն։ ՄԱԿ-ի և ավելի քան 100 պետությունների կողմից (ում հետ ՊԱԿ-ը դիվանագիտական հարաբերություններ է պահպանում, իսկ 1974 թվականից ՄԱԿ-ում ունի դիտորդի կարգավիճակ) և ճանաչված է որպես "Պաղեստինյան ժողովրդի միակ օրինական ներկայացուցիչը"[1][2]:
ՄԱԿ-ի և Իսրայելի կողմից ՊԱԿ-ը ահաբեկչական կազմակերպություն է համարվել մինչև 1991 թվականին տեղի ունեցած Մադրիդյան կոնֆերանսը։ 1993 թվականին ՊԱԿ-ը ճանաչել է խաղաղության մեջ Իսրայելի գոյության իրավունքը, ընդունել է ՄԱԿ Անվտանգության Խորհրդի Թիվ 242 և 338 բանաձևերը ու հրաժարվել է "բռնությունից և ահաբեկչությունից": Ի պատասխան, Իսրայելը պաշտոնապես ճանաչել ՊԱԿ-ը որպես պաղեստինյան ժողովրդի ներկայացուցիչ[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Madiha Rashid al Madfai, Jordan, the United States and the Middle East Peace Process, 1974–1991, Cambridge Middle East Library, Cambridge University Press (1993). ISBN 0-521-41523-3. p. 21:"On 28 October 1974, the seventh Arab summit conference held in Rabat designated the PLO as the sole legitimate representative of the Palestinian people and reaffirmed their right to establish an independent state of urgency."
- ↑ Geldenhuys, Deon (1990). Isolated states: a comparative analysis. Cambridge University Press. էջ 155. ISBN 0-521-40268-9, 9780521402682.
{{cite book}}: Check|isbn=value: invalid character (օգնություն) - ↑ Kim Murphy. "Israel and PLO, in Historic Bid for Peace, Agree to Mutual Recognition," Los Angeles Times, 10 September 1993.