Շավարշ Սիմոնյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սիմոնյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։Շավարշ Սիմոնյան
Ծնվել է հունվարի 25 (փետրվարի 7), 1912
Ղազախ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրությունՄահացել է 1974[1]
Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄՄասնագիտություն հասարակական գործիչ Ալմա մատեր Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան Կոչում ԽՍՀՄ մանկավարժական գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ Գիտական աստիճան Մանկավարժական գիտությունների թեկնածու Պարգևներ Կուսակցություն ԽՄԿԿ
Շավարշ Ստեփանի Սիմոնյան (հունվարի 25 (փետրվարի 7), 1912, Ղազախ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - 1974[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ ակադեմիկոս, մանկավարժ, հասարակական և պետական գործիչ։
Կենսագրություն և գործունեություն խմբագրել
1933-1937 թթ. սովորել է Խ. Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտում, ապա ծառայել է խորհրդային բանակում։ 1941 թ. Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ զորակոչվել է բանակ, ծառայելով սպայական կազմում։ Պատերազմի ավարտից հետո նշանակվում է հանրապետության կառավարությանն առընթեր կուլտուր–լուսավորական հիմնարկների կենտրոնական մեթոդական կաբինետի վարիչի տեղակալ, ապա՝ վարիչ։ Աշխատել է «Սովետական դպրոց» թերթի խմբագիր, Հայաստանի կոմկուսի կենտկոմի դպրոցական բաժնի վարիչ։
1955-1973 թթ. նշանակվում է հանրապետության լուսավորության մինիստր։ 1973 թվականին նշանակվում է մանկավարժական գիտությունների գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրեն։ Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով, երկու Կարմիր դրոշի շքանշանով և այլ պարգևներով։
Երկեր խմբագրել
- «Սովետական Հայաստանի ժողովրդական կրթության նվաճումները 40 տարում», Հայպետուսմանկհրատ, 1961 թ. 175 էջ
- «Միքայել Նալբանդյանի հոգեբանական հայացքները», Լույս հրատարակչություն, 1969 թ., 227 էջ
Հիշատակ խմբագրել
Նրա անունով է կոչվում Երևանի №112 փորձարարական ավագ դպրոցը, իսկ 2012 թ. ապրիլի 18-ին Երևանի ավագանու որոշմամբ համաձայնություն է տրվել Երևան քաղաքի Թումանյան փողոց 39 շենք հասցեում տեղադրելու նրա հուշատախտակը[2]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Շավարշ Սիմոնյանի մասին Սովետական Մեծ Հանրագիտարանում(չաշխատող հղում)