Նիկոլ Անրիո
Նիկոլ Անրիո (ֆր.՝ Nicole Henriot-Schweitzer, նոյեմբերի 25, 1925[1][2], Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ - փետրվարի 2, 2001[3][4], Լուվեսյեն), ֆրանսիացի դաշնակահարուհի[5]։
| Նիկոլ Անրիո | |
|---|---|
| Ծնվել է | նոյեմբերի 25, 1925[1][2] Փարիզի 16-րդ շրջան, Փարիզ |
| Երկիր |  Ֆրանսիա |
| Մահացել է | փետրվարի 2, 2001[3][4] (75 տարեկան) Լուվեսյեն |
| Գերեզման | Լուվեսյեն |
| Մասնագիտություն | դաշնակահարուհի |
| Գործիքներ | դաշնամուր |
| Աշխատավայր | Բրյուսելի թագավորական կոնսերվատորիա |
| Կրթություն | Փարիզի երաժշտության ու պարի բարձրագույն դպրոց |
Կենսագրություն խմբագրել
Նիկոլը ծնվել է 1925 թվականի նոյեմբերի 25-ին Փարիզում։ Երաժշտություն է սովորել Փարիզի Երաժշտության և պարի ազգային կոնսերվատորիայում՝ Մարգերիտ Լոնգի դասարանում։ Այն ավարտել է 1938 թվականին։ Նույն թվականին ստացել է դաշնամուրի իր առաջին մրցանակը։ 1939 թվականին Լյուքսեմբուրգում Գաբրիել Ֆորեի մրցույթում արժանացել է երրորդ մրցանակի։ 1942 թվականին նա իր դեբյուտը կատարել է Փարիզի կոնսերվատորիայի համերգային ընկերության նվագախմբի հետ՝ կատարելով Ֆրանց Լիստի կոնցերտը, այնուհետև երկար տարիներ դարձել է դիրիժոր Չարլզ Մյունշի սիրելի մեներգչուհին, որի հետ նա հանդես է եկել մոտ 200 համերգներում[6]։ Մյունշի հետ բազմաթիվ համերգներ է տվել նաև ԱՄՆ-ում։
Չարլզ Մունկի կենսագրության մեջ, որը գրել է Դ. Քերն Հոլոմանը, նշված է, որ երիտասարդ դաշնակահարին խոշտանգել են գեստապոն։ Նրա ձախ ձեռքը կոտրվել է։
1958 թվականին Նիկոլն ամուսնացել է փոխծովակալ Ժան-Ժակ Շվեյցերի (1920-1993 թթ.) հետ։ Մեկ տարի անց նրանք որդի են ունեցել։
1970 թվականից նա դարձել է դաշնամուրի պրոֆեսոր Լիեժի, ապա Բրյուսելի կոնսերվատորիաներում, իսկ 1975 թվականին և 1976 թվականինին եղել է Պալոմա Օ ' Շի Սանտանդերի անվան դաշնակահարների միջազգային մրցույթի ժյուրիի անդամ։
Մահացել է 2001 թվականին, Լուվեսիեն քաղաքում։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 Discogs — 2000.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Ֆրանսիայի ազգային գրադարան — 1537.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ «Nicole Henriot-Schweitzer»..
- ↑ D. Kern Holoman. Charles Mnch — Oxford University Press, 2012. — P.54. (անգլ.)