Նեռնստի հավասարում

Նեռնստի հավասարում, հավասարակշռային էլեկտրոդային պոտենցիալի $(E)$ և էլեկտրոդային պրոցեսին մասնակցող նյութերի ակտիվությունների (կոնցենտրացիաների) $(c)$ կապն արտահայտող հավասարում։ Իր աղի լուծույթի մեջ ընկղմած մետաղի և լուծույթի միջև առաջացած պոտենցիալների տարբերության արժեքը որոշվում է (Վ․ Նեռնստ, 1888 թվական)՝

$E=E^{\circ }+{\frac {RT}{nF}}\ln c$,

բանաձևով, որտեղ $E^{\circ }$-ն էլեկտրոդի նորմալ (ստանդարտ) պոտենցիալն է ($c=1$ մոլ/լ, $E=E^{\circ }$), $R$-ը՝ գազային հաստատունը, $F$-ը՝ Ֆարադեյի թիվը, $T$-ն՝ բացարձակ ջերմաստիճանը, $n$-ը՝ մետաղի իոնի լիցքի փոփոխությունը պրոցեսում։ Եթե էլեկտրոդների վրա ընթանում է $aA+bB\downarrow +cC+....ne\rightleftarrows mM+pP+....$ օքսիդա-վերականգնման ռեակցիան, ապա էլեկտրոդի պոտենցիալը կլինի՝

$E=E^{\circ }+{\frac {RT}{nF}}\ln {\frac {{a}_{A}^{a}{a}_{C}^{c}....}{{a}_{M}^{m}{a}_{P}^{p}....}}$,

որտեղ $E^{\circ }$-ն նորմալ (ստանդարտ) պոտենցիալն է, $a_{A},a_{C},a_{M},a_{P}....$՝ ռեակցիային մասնակցող նյութերի ակտիվությունները (իդեալական լուծույթների դեպքում կարելի է փոխարինել համապատասխան կոնցենտրացիաներով), $a,b,c....,m,p....$-ն՝ ստեքիոմետրիկ գործակիցները, $n$-ը՝ ռեակցիային մասնակցող էլեկտրոնների թիվը։ Պինդ նյութերի ակտիվությունը ընդունվում է 1 և բանաձևի մեջ չի մտնում $(a_{B}=1)$։ Նեռնստի հավասարումը ունի տեսական և գործնական կարևոր նշանակություն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 237)։