Յակով Լազարև
Յակով Արկադիի Լազարև (փետրվարի 28, 1912[1], Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[1] - անհայտ), հայ խորհրդային դիվանագետ, ունեցել է արտակարգ և լիազոր դեսպանի աստիճան (դեկտեմբերի 11, 1970)։
| Յակով Լազարև | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 28, 1912[1] |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | անհայտ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Ազգություն | հայ |
| Կրթություն | Ռուսաստանի ԱԳՆ դիվանագիտական ակադեմիա (1947)[1] |
| Մասնագիտություն | դիվանագետ |
| Աշխատավայր | ԽՍՀՄ Արտաքին գործերի նախարարություն |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Աշխատանքային գործունեություն խմբագրել
Ավարտել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության բարձրագույն դիվանագիտական դպրոցը (1947, Մոսկվա)։ Աշխատել է Թուրքիայի սովետական դեսպանությունում (1947-1952), ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության Մերձավոր և Միջին Արևելքի երկրների և Աֆրիկայի բաժիններում (1952-1967՝ ընդմիջումներով)։ 1955-1957 թվականներին եղել է ՎԴՀ-ում սովետական դեսպանության առաջին քարտուղար, 1959-1962 թվականներին՝ խորհրդական Լիբանանում, 1967-1974 թվականներին՝ ԽՍՀՄ դեսպան Վերին Վոլտա Հանրապետությունում։ 1974 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ արտաքին գործերի մինիստրության կենտրոնական ապարատում։
Մասնակցել է ՄԱԿ-ի 1958 թվականի Գլխավոր ասամբլեայի արտահերթ նստաշրջանին, ՅՈԻՆԵՍԿՕ-ի 1964 թվականի 4-րդ տարածաշրջանային (արաբական երկրներ) կոնֆերանսին։
Պարգևներ խմբագրել
Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի, «Պատվո նշան» շքանշաններով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 469)։ 
|