Միխայիլ Գրիգորիի Կուչերով (ռուս.՝ Михаил Григорьевич Кучеров, մայիսի 22 (հունիսի 3), 1850, Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - հունիսի 13 (26), 1911, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն[1]), ռուս քիմիկոս-օրգանիկ։

Միխայիլ Կուչերով
Михаил Кучеров
Ծնվել էմայիսի 22 (հունիսի 3), 1850
Պոլտավայի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել էհունիսի 13 (26), 1911 (61 տարեկան)
Պետերբուրգ
ԳերեզմանՍմոլենսկի ուղղափառ գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտությունքիմիկոս
Հաստատություն(ներ)Անտառային ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտքիմիա
Ալմա մատերՊետերբուրգի երկրագործության համալսարան
Տիրապետում է լեզուներինռուսերեն
Ինչով է հայտնիԱցետիլենի հիդրատացման հիմնադիր (Կուչերովի ռեակցիա)
ՊարգևներՌուսաստանի ֆիզիկա-քիմիական ընկերության մրցանակ

Կենսագրություն խմբագրել

1871 թվականին ավարտել է Պետերբուրգի երկրագործության (1877 թվականից՝ անտառային) ինստիտուտը և աշխատել այդ տեղում մինչև 1910 թվական։

Սկզբում պրոֆեսոր Սոկոլովը նրան առաջարկել է աշխատել որպես լաբարանտ[2], իսկ 1877 թվականին նա դարձավ Պ. Ա. Լաչինովի ասիստենտը քիմիայի բաժնում[3]։ Հիմնական աշխատանքները նվիրված են չհագեցած ածխաջրածինների ուսումնասիրությանը։ 1881 թվականի հայտնաբերել է հետագայում իր անունը կրող ռեակցիան, որի համար արժանացել է (1885) Ռուսաստանի ֆիզիկա-քիմիական ընկերության մրցանակին։

1891 թվականին Կուչերովը դարձավ դոցենտ, իսկ 1903 թվականին՝ պրոֆեսոր։ Իր ամբողջ կյանքի ընթացքում Կուչերովը հրատարակել է մոտ 30 գիտական աշխատանք։

Գրականություն խմբագրել

  • Пешекерова М. С., Михаил Григорьевич Кучеров, в кн.: Материалы по истории отечественной химии, М. — Л., 1954
  • Есафов В. И., М. Г. Кучеров, М., 1972

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Кучеров Михаил Григорьевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. Буцкус П.Ф. Михаил Григорьевич Кучеров // Книга для чтения по органической химии. Пособие для учащихся. — М.: Просвещение, 1975. — С. 115—119.
  3. Соловьев Ю. И. Исследования по органической химии в Петербургском земледельческом (лесном) институте // История химии в России: Научные центры и основные направления исследований. — М.: Наука, 1985. — С. 219—220.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 16