Մեզոամերիկա (հին հունարեն՝ μέσος՝ միջին), Միջին Ամերիկա, պատմամշակութային շրջաններ, որոնք տարածվում են մոտավորապես Մեքսիկայի տարածքներից մինչև Հոնդուրաս և Նիկարագուա։ Տերմինը շրջանառության մեջ մտցվեց 1943 թվականին գերմանացի փիլիսոփա և մարդաբան Պաուլ Կիրգխոֆի կողմից[1]։

Միջին Ամերիկայի քարտեզը

Հիմնական տեղեկություններ խմբագրել

Միջին Ամերիկայի բնակչությունը մինչկոլումբոսյան դարաշրջանում առանձնանում էր հետևյալ հատկանիշներով՝

Միջին Ամերիկան համարվում էր բազմաթիվ բարձր զարգացվածությամբ մշակույթների հայրենիքը՝

Միջին Ամերիկայի հնդկացիների լեզուն պատկանում է մոտ 10 տարբեր լեզվաընտանիքների (ներառյալ մի քանի մեկուսացված լեզուներ), սերտ փոխհարաբերվել են և միանման հատկանիշներ են ձեռք բերել, որոնք մեր օրերում բնութագրվում են որպես Միջին Ամերիկյան լեզվային միություն։ Թեպետ ներկայում Միջին Ամերիկայում գերակշռում է իսպաներեն լեզուն, իսկ տեղի լեզուների կրողների թիվը (Յուկատանի մայաներ, նահուաթլ, սապոտեկերեն, միշտեկերեն և այլն) շարունակում է դանդաղորեն աճե[3] լ։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. http://postnauka.ru/video/31679
  2. «Արխիվացված պատճենը». Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հոկտեմբերի 4-ին. Վերցված է 2015 թ․ մայիսի 5-ին.
  3. http://revolution.allbest.ru/history/00255579_0.html
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Մեզոամերիկա» հոդվածին։