Հրանտ Բաբայան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բաբայան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Հրանտ Գևորգի Բաբայան[2][3][4] (Բաբինյան[5][6], հունիսի 7, 1921[1], Նոր Գյուղ, Երևանի գավառ, Հայկական ԽՍՀ[1] - հունիսի 7, 1995, Երևան, Հայաստան), խորհրդահայ սպա, Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից, Խորհրդային Միության հերոս։
| Հրանտ Բաբայան | |
|---|---|
| հունիսի 7, 1921[1] - հունիսի 7, 1995 (74 տարեկան) | |
| Ծննդավայր | Նոր Գյուղ, Երևանի գավառ, Հայկական ԽՍՀ[1] |
| Մահվան վայր | Երևան, Հայաստան |
| Գերեզման | Թոխմախի գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Հայաստան |
| Զորատեսակ | Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակ |
| Կոչում | փոխգնդապետ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Հայրենական մեծ պատերազմ[1] |
| Պարգևներ | |
Կենսագրություն խմբագրել
Հրանտ Բաբայանը ծնվել է 1921 թվականին ՀԽՍՀ Աբովյանի շրջանի Նոր Գյուղ գյուղում (այժմ՝ Հայաստանի Հանրապետության Կոտայքի մարզ)՝ գյուղացու բազմազավակ ընտանիքում։ Ազգությամբ հայ է։ 1939 թվականին միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո աշխատել է Երևանի հատուկ կապի մարմիններում։ Նույն տարում Կարմիր բանակի շարքերում մեկնել է սովորելու Վիշնևոլոցկի ռազմական հետևակային ուսումնարանում, որը հաջողությամբ ավարտել է 1941 թվականին և ստացել լեյտենանտի կոչում։
1941 թվականի հունիսից գտնվել է Հայրենական մեծ պատերազմի մարտի դաշտում գործող բանակում, մասնակցել բազմաթիվ մարտերի՝ ցուցաբերելով խիզախություն և հերոսություն։ Հրանտ Բաբայանը եղել է 1-ին բելառուսական ճակատի 33-րդ բանակի 89-րդ Հայկական հրաձգային դիվիզիայի 400-րդ հրաձգային վաշտի գումարտակի հրամանատար։ Անցել է Կովկասից Գերմանիա ուղին՝ դիվիզիայի կազմում ազատագրելով ավելի քան 900 բնակավայր։
1945 թվականի ապրիլին մայոր Բաբայանը մասնակցել է գերմանական Օդերի Ֆրանկֆուրտ քաղաքի գրոհին։ Նրա հմուտ ղեկավարության արդյունքում գումարտակը թշնամու ուժերը հետ է մղել քաղաքի հարավային դիրքերից։ Քաղաքի համար մղվող մարտում վիրավորվել է, բայց չի լքել մարտի դաշտը։ Ապրիլի 23-ին այլ ստորաբաժանումների հետ նրա գումարտակը առաջինների շարքում ներխուժել է քաղաք։
1946 թվականի մայիսի 15-ին ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի Նախագահության հրամանով գերմանաֆաշիստական ուժերի դեմ մղած մարտերում հրամանատարների մարտական առաջադրանքների օրինակելի կատարման և ցուցաբերած խիզախության ու հերոսության համար մայոր Հրանտ Գևորգի Բաբայանին շնորհվել է Խորհրդային Միության հերոսի կոչում՝ Լենինի և № 8153 «Ոսկե աստղ» շքանշանների պարգևատրմամբ[3]։
Պատերազմից հետո Բաբայանը շարունակել է զինվորական ծառայությունը։ 1947 թվականին փոխգնդապետի կոչումով զորացրվել է պահեստազոր։ Ապրել և աշխատել է Երևանում։ Մահացել է 1995 թվականին։
Պարգևներ խմբագրել
- Խորհրդային Միության հերոսի «Ոսկե աստղ» շքանշան (15.05.1946)[2][3]
- Լենինի շքանշան
- Կարմիր Դրոշի շքանշան (1944)
- Բոգդան Խմելնիցկու շքանշան (08.04.1945)
- Ալեքսանդր Նևսկու շքանշան (1944)
- Հայրենական պատերազմի 1-ին աստիճանի շքանշան (1985)
- Կարմիր աստղի շքանշան (1943)
- Այլ շքանշաններ
Տես նաև խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 Энциклопедия Фонда «ХайАзг»
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Мир Наград». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 3-ին.
- ↑ Поиск Бабаяна Гранта Геворковича(չաշխատող հղում)
- ↑ «СПИСОК ГЕРОЕВ СОВЕТСКОГО СОЮЗА-РОДИВШИХСЯ ИЛИ ПРОЖИВАВШИХ В АНАПЕ, ЗАЩИЩАВШИХ ИЛИ ОСВОБОЖДАВШИХ ГОРОД В ВЕЛИКУЮ ОТЕЧЕСТВЕННУЮ ВОЙНУ». Արխիվացված է օրիգինալից 2009 թ․ փետրվարի 14-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 3-ին.
- ↑ Армяне — Герои Советского Союза
Գրականություն խմբագրել
- Амирханян М. Д. Армяне — Герои Советского Союза. Ер., 2005. — 202 с.: ISBN 99930-4-342-7
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 186)։ 
|