Հարեմիկ

Հարեմիկ, գյուղ, ավան Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Խնուսի գավառում։ Գտնվում էր Խնուս գետի ձախ ափին, Բյուրակն բարձրավանդակի արևելյան ստորոտին, զույգ բլուրների լանջերին։

Գյուղ
Հարեմիկ
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
Գավառ	Խնուսի գավառ
Այլ անվանումներ	Հարամիկ, Հարիմիկ
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3
Փոստային ինդեքսներ	25600
Հարեմիկ (Աշխարհ)

Անվան ստուգաբանություն

Ըստ Ժողովրդական ստուգաբանության գյուղի անունը սերում է Հայկ նահապետի Հարամա որդու անունից։

Պատմություն

Ըստ ավանդության Հարեմիկի տեղում էին ապրել Ադամն ու Եվան, իսկ գյուղից ոչ հեռու, Սելի Մորուք կոչված բլրի գագաթին հանգչում է Ադամի որդին՝ Աբելը։ Մի այլ ավանդության համաձայն գյուղից հարավ գտնվող բարձունքը Կայենի բլուրն է, որտեղ նրան կպել է որսորդ Ղամեքի նետը։

Եղել է հայաբնակ գյուղ։ Խնուսի ամենանշանավոր գյուղերից էր։

Բնակչություն

1885 թվականին ուներ 93, 1905 թվականին՝ 112, իսկ 1914 թվականին՝ 200 տուն հայ բնակիչ։

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը երկրագործություն, անասնապահություն, արհեստներն ու առևտուրն էր։ Գյուղն ուներ 5 խանութ։

Օգտակար հանածոներ

Գյուղն ուներ կավի և կավճի հանքեր։

Պատմամշակութային կառույցներ

Հարեմիկն ուներ քարակերտ եկեղեցի և ժողովարան-աղոթատեղի։

Տեսարժան վայրեր

Գյուղի մոտ կար լճակ, խաչքարեր, մատուռներ, բնակավայրի մնացորդներ, ամբարտակներ, որոնցով գետից գյուղի կարիքների համար ջուր էին հանել։

Կրթություն

Գյուղն ուներ 2 վարժարան, որոնցից մեկը կոչվում էր Ս. Սահակյան։

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 303)։