Կլոդ Սիմոն

ֆրանսիացի գրող

Կլոդ Էժեն Անրի Սիմոն (ֆր.՝ Claude Simon, հոկտեմբերի 10, 1913(1913-10-10)[2][3][4][…], Անտանանարիվու, Մադագասկար[1] - հուլիսի 6, 2005(2005-07-06)[2][3][4][…], Փարիզ[1]), ֆրանսիացի գրող, գրականության բնագավառում Նոբելյան մրցանակի դափնեկիր (1985

Կլոդ Սիմոն
ֆր.՝ Claude Simon[1]
Ծննդյան անունֆր.՝ Claude Eugène Henri Simon[1]
Ծնվել էհոկտեմբերի 10, 1913(1913-10-10)[2][3][4][…]
ԾննդավայրԱնտանանարիվու, Մադագասկար[1]
Վախճանվել էհուլիսի 6, 2005(2005-07-06)[2][3][4][…] (91 տարեկան)
Վախճանի վայրՓարիզ[1]
ԳերեզմանՄոնմարտր գերեզմանատուն
Մասնագիտությունգրող և վիպասան
Լեզուֆրանսերեն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա[1]
ԿրթությունՓարիզի Ստանիսլասի քոլեջ և Սենտ-Լուիսի լիցեյ
Գրական ուղղություններՆոր վեպ
Ուշագրավ աշխատանքներHommage à Piero della Francesca?
ԱնդամակցությունԱրվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա
Պարգևներ
ԱմուսինRéa Karavas?
 Claude Simon Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Սիմոնը ծնվել է 1913 թվականի հոկտեմբերի 10-ին Անտանանարիվուում՝ ֆրանսիական զինվորականի ընտանիքում։ Հայրը մահացել է Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ։ Տղային դաստիարակել է մայրը Պերպինյանում, իսկ 1924 թվականից՝ քաղցկեղի հետևանքով մոր մահանալուց հետո՝ տատիկը։ Պատանի Սիմոնը շատ է զբաղվել գեղանկարչությամբ և լուսանկարչությամբ։

1936 թվականին մեկնում է Բարսելոնա, որպեսզի հանրապետականների կողմից կռվի Ֆրանսիսկո Ֆրանկոյի դեմ։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի սկսվելուց հետո Սիմոնը զորակոչվում է բանակ, ծառայում հեծելազորում և գերի ընկնում։ Այնտեղից փախչում է և մասնակցում ֆրանսիական դիմադրությանը։

Պատերազմից հետո սկսում է գրել արձակ։ Նրան ընդունված է համարել «նորավեպի» դպրոցի անդամ։

Սիմոնը մահացել է 2005 թվականի հուլիսի 6-ին Փարիզում։ Թաղված է Մոնմարտրի գերեզմանատանը։

Ստեղծագործություններ խմբագրել

  • 1945 - Le Tricheur, Éditions du Sagittaire
  • 1947 - La Corde raide, Éditions du Sagittaire
  • 1952 - Gulliver, Calmann-Lévy
  • 1954 - Le Sacre du Printemps, Calmann-Lévy
  • 1957 - Le Vent. Tentative de restitution d’une retable baroque, Éditions de Minuit
  • 1958 - L’Herbe, Éditions de Minuit
  • 1960 - La Route des Flandres, Éditions de Minuit
  • 1962 - Le Palace, Éditions de Minuit
  • 1966 - Կանայք (Femmes), Éditions Maeght
  • 1967 - Histoire, Éditions de Minuit
  • 1969 - La Bataille de Pharsale, Éditions de Minuit
  • 1970 - Orion aveugle, Skira
  • 1971 - Les Corps conducteurs, Éditions de Minuit
  • 1973 - Triptyque, Éditions de Minuit
  • 1975 - Leçon de choses, Éditions de Minuit
  • 1981 - Les Géorgiques, Éditions de Minuit, ISBN 2-7073-1950-3
  • 1984 - Վերոնիկայի վարսերը (La Chevelure de Bérénice), Éditions de Minuit («Կանայք» տեքստի վերատպություն)
  • 1986 - Ստոկհոլմյան ելույթ (Discours de Stockholm), Éditions de Minuit
  • 1987 - L’Invitation, Éditions de Minuit
  • 1988 - Album d’un amateur, Rommerskirchen
  • 1989 - L’Acacia, Éditions de Minuit
  • 1992 - Photographies, 1937—1970, Éditions Maeght
  • 1994 - Correspondance avec Jean Dubuffet, L'Échoppe
  • 1997 - Le Jardin des Plantes, Éditions de Minuit
  • 2001 - Le Tramway, Éditions de Minuit
  • 2006 - Oeuvres, Collection Pléiade

Ծանոթագրություններ խմբագրել

Կ.Սիմոնը հայերեն խմբագրել

Արտաքին հղումներ խմբագրել

  • Կլոդ Սիմոնի մասին
  • Association des Lecteurs de Claude Simon (ALCS) website for readers of Claude Simon (articles in french and in english)
  • Claude Simon in the Nobel Institution website
  • Alexandra Eyle (Spring 1992). «Claude Simon, The Art of Fiction No. 128». The Paris Review.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կլոդ Սիմոն» հոդվածին։