Կապելլա (ուշ լատիներեն՝ capella, իտալ.՝ cappella՝ աղոթարան, մատուռ), կաթոլիկ և անգլիկան ճարտարապետության մեջ փոքրիկ կառույց կամ առանձնացված սենյակ ընդհանուր կառույցում՝ աղոթքի, մասունքներ պահելու, եկեղեցական երգչախմբի համար։ Տաճարում կապելլան գտնվում է կողային նավում կամ արևելքից ՝ աբսիդի շրջագծով։ Կապելլաներ լինում են նաև պալատներում, դղյակներում, կառուցվում են նաև առանձին կանգնած կապելլաներ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 251)։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կապելլա (այլ կիրառումներ)
