Կանո Տականոբու

ճապոնացի նկարիչ

Կանո Տականոբու (ճապ.՝ 狩野 孝信, դեկտեմբերի 1, 1571(1571-12-01) կամ դեկտեմբերի 11, 1571, Կիոտո, Ճապոնիա - հոկտեմբերի 18, 1618(1618-10-18)), Աձուտի-Մոմոյամայի ժամանակաշրջանի ճապոնացի նկարիչ, Կանո գեղարվեստի դպրոցի վարպետ։

Կանո Տականոբու
ճապ.՝ 狩野孝信
Ծնվել էդեկտեմբերի 1, 1571(1571-12-01) կամ դեկտեմբերի 11, 1571
ԾննդավայրԿիոտո, Ճապոնիա
Վախճանվել էհոկտեմբերի 18, 1618(1618-10-18) (46 տարեկան)
ՔաղաքացիությունՃապոնիա
Մասնագիտություննկարիչ
ՈւսուցիչԿանո Էյտոկու
ՀայրԿանո Էյտոկու
ԶավակներԿանո Տանյու, Կանո Նաոնոբու և Կանո Յասունոբու
ԱզգականներSassa Narimasa?
 Kanō Takanobu Վիքիպահեստում

Կանո Տականոբուն հռչակավոր նկարիչ Կանո Էյտոկուի որդին էր, նկարիչներ Կանո Տանյուի, Կանո Նաոնոբուի և Կանո Յասունոբուի հայրը։

Կյանք և ստեղծագործություն խմբագրել

Կանո Տականոբուն ծնվել է 1571 թվականի դեկտեմբերի 1-ին Կիոտոյում[1]։ Նա Կանոյի գեղարվեստի դպրոցի ղեկավար հռչակավոր նկարիչ Կանո Էյտոկուի կրտսեր որդին էր և նկարիչ Կանո Միցունոբուի կրտսեր եղբայրը[2][3]։

Երբ մոտավորապես 1610-1615 թվականներին Կանո Նագանոբուն (1577-1654), Կանո Էյտոկուի ավագ եղբայրը իշխանության եկած սյոգունատ Տոկուգավայի հրամանով տեղափոխվեց Էդո քաղաք, Կանո Տականոբուն դարձավ Կանո դպրոցի Կիոտոյի մասնաճյուղի ղեկավարը։ Այդ ժամանակ Տականոբուն իշխանությունից և հարուստ ազնվականներից բազմաթիվ աշխատանքների պատվերներ էր ստանում։ Կանո Էյտոկուի մահից հետո միայն Նագանոբուն և Տականոբուն բավականաչափ հմտություն և հեղինակություն ունեին, որպեսզի ղեկավարեին դպրոցը և դպրոցի վարպետությունն ու ավանդույթները փոխանցեին աշակերտներին[2]։

Սյոգունատ Տոկուգավայից ստացված ֆինանսական օժանդակության շնորհիվ Տականոբուն 1614 թվականին ստեղծեց զարդանկարներ կայսր Գո-Միձունոոի նոր պալատի համար։ Աշխատանքներում ներառված էին պալատի և հարակից շինությունների բազմաթիվ շարժական վահանակներ[4]։ Կիոտոյի Կայսերական պալատի Սիսին գահադահլիճում գտնվող երեսուներկու չինացի իմաստունների պատկերով քսաներեք վահանակների հեղինակը նույնպես համարվում է Կանո Տականոբուն[5]։ Զարդանկարները կատարվել էին մետաքսի վրա և ամրացվել փայտյա վահանակներին։ Չինացի իմաստունները համարվում էին պալատական զարդանկարների հիմնական ավանդական թեման, քանի որ միապետերին դուր էր գալիս, որ իրենց անձնավորում էին իմաստության և բարոյականության այս տիպարների հետ[5]։ Այս զարդանկարները համարվում են նկարչի ներկայումս պահպանված արվեստի այն սակավաթիվ աշխատանքներից, որոնք գտնվում են պալատի դահլիճում[6]։

1617 թվականին Տականոբուի ավագ որդին, Կանո Տանյուն մեկնեց Էդո քաղաք և դարձավ սյոգունատ Տոկուգավայի առաջին պաշտոնական գեղանկարիչը (գոյո էսի (ճապոներեն))[7][8]։ Տականոբուի մահից հետո Կիոտոյի Կանոյի դպրոցը ղեկավարեց նրա երկրորդ որդին Կանո Նաոնուբոն (1607-1650), բայց 1630 թվականին նա նույնպես տեղափոխվեց Էդո և այնտեղ ստացավ գոյո էսսիի կարգավիճակ[9][8]։ Կիոտոյի դպրոցը սկզբում ղեկավարում էր Կանո Սադանոբուն, այնուհետև Տականոբուի ամենակրտսեր որդին Կանո Յասունոբուն։ Նա նույնպես գնաց Էդո ավագ եղբայրների մոտ, մնալով Կիոտոյի դպրոցի պաշտոնական ղեկավարը[10]։

Գրականություն խմբագրել

  • Gerhart, Karen M. (2003). «Talent, Training, and Power: The Kano Painitng Workshop in the Seventeenth Century». In Brenda G., Jordan; Virginia, Weston (eds.). Copying the Master and Stealing His Secrets. University of Hawai'i Press. էջեր 9–30. ISBN 9780824862008 – via Project MUSE. {{cite book}}: Invalid |url-access=yes (օգնություն)
  • Lillehoj, Elizabeth (2011). Art and Palace Politics in Early Modern Japan, 1580s–1680s. Brill Publishers. ISBN 90-04-20612-4.
  • Yamashita, Yūji (2004). Kanō-ha ketteiban 狩野派決定版. Bessatsu Taiyō (Japanese). Heibonsha. ISBN 978-4-58292131-1. OCLC 64782262. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  • Yasumura, Toshinobu (2006). Motto Shiritai Kanō-ha: Tan'yū to Edo Kanō-ha もっと知りたい狩野派: 探幽と江戸狩野派. Tokyo Bijutsu. ISBN 978-4-8087-0815-3. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameter: |1= (օգնություն)

Պատկերասրահ խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Yamashita, 2004, էջ 60
  2. 2,0 2,1 Gerhart, 2003, էջ 15
  3. Yasumura, 2006, էջ 14
  4. Lillehoj, 2011, էջեր 88–89
  5. 5,0 5,1 Lillehoj, 2011, էջ 91
  6. Lillehoj, 2011, էջ 96
  7. «Portrait of Kanô Tan'yû». e-museum: National Treasures and Important Cultural Properties of National Museums, Japan. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ փետրվարի 12-ին. Վերցված է 2017 թ․ փետրվարի 11-ին.
  8. 8,0 8,1 Yasumura, 2006, էջ 44
  9. Gerhart, 2003, էջեր 15–16
  10. Gerhart, 2003, էջ 16