1863 թվականից դասավանդել է Գեռլայի հայկական դպրոցում, որը 1894 թվականին պետականացվել է և վերածվել գիմնազիայի, ապա Խաչիկ Սոնգոտյանը եղել է վերատեսուչ մինչև 1903 թ.։ 1887-1907 թվականներին հրատարակել է «Արմենիա» ամսագիրը, աշխատակցել «Արևելք», «Մշակ» և այլ պարբերականների։ Հեղինակ է «Սամոշույվար (Գեռլա)՝ հունգարահայերի մետրոպոլիսը գրով և պատկերներով» (հունգարերեն, 1893) և «Սամոշույվար ազատ թագավորական քաղաքի մենագրությունը, 1700-1900 թվականներին» պատմագիտական աշխատությունների։ «Հունգարահայ գերդաստանների տոհմանունները» (հունգարերեն, 1898) գրքում տվել է Հունգարիայի հայ տոհմանունների ծագումը, ստուգաբանությունը։ 1903 թվականին տպագրվել է Սոնգատյանի «Հունգարահայ ազգագրություն» գիրքը, 1906 թվականին՝ «Հունգարների ծագումը և նրանց նախահայրենիքը»։ Հունգարերեն է թարգմանել Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմությունը» (1892), հայերեն՝ Շանդոր Պետեֆիի ստեղծագործություններից։ Սոնգատյանի ջանքերով ստեղծվել է Գեռլայի հայկական թանգարանը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 508)։