Խաղաղություն աշխարհին
Խաղաղություն աշխարհին, հայտնի քաղաքական նշանաբան։ Խորհրդային մամուլում կարգախոսը ստեղծվել է 1951 թվականի մայիսին, իսկ ավելի վաղ ձևով ՝ «Խաղաղություն աշխարհին»՝ 1949 թվականի մայիսից[1]։
_-_panoramio.jpg)
Նշանաբանի ծագում խմբագրել
Ըստ պատմաբան Կոնստանտին Դուշենկոյի ուսումնասիրությունների` 1795 թվականին ներբողը առաջին անգամ հիշատակել է Գավրիլ Դերժավինը «Կարապ» ներբողում`«Եվ խաղաղություն քարոզելով աշխարհին...» տողերում։ 1814 թվականի ապրիլին կարգախոսի տեսքով տեղադրվել է Մոսկվա (գետ)ի զինանշանի վրա՝ Փարիզըի գրավման կապակցությամբ։ Նշանաբանի աղբյուրն է ուղղափառ «Մեծ էկթենիան» («Խաղաղություն տվեք աշխարհին»), նաև «Հայցողական էկթենիան»-ն՝ «Համաշխարհային խաղաղություն ենք խնդրում Տիրոջից»[1]։
Նշանաբանները՝ «Ամբողջ աշխարհի խաղաղությունը», «Ամբողջ աշխարհի խաղաղության համար», «Խաղաղություն ամբողջ աշխարհին», սովորական են դառնում փետրվարյան հեղափոխությունից հետո։ «Առաջ նետվենք ամբողջ աշխարհի խաղաղության համար»՝ կոչ է արել Կերենսկին Օդեսայում, 1917 թվականի մայիսի 16-ին[2]։ Դեմյան Բեդնինը միաժամանակ գրել է. «խաղաղության աշխարհին» դա բարբաջանք է՝ չենք հաշտվի առանց կռիվ[3]։
192 թվականին Վլադիմիր Մայակովսկին ավարտել է «Պրոլետարիա՛ սաղմնավորվիր, խեղդիր պատերազմը» բանաստեղծությունը՝ «Խաղաղությանը՝ խաղաղություն, պատերազմին՝ պատերազմ։
«Խաղաղություն աշխարհին» կոչով Իլյա Էրենբուրգն իր ելույթը ավարտել է 1949 թվականի ապրիլի 23-ին Փարիզի խաղաղության կողմնակիցների համաշխարհային կոնգրեսում[4]։ Նույն կարգախոսով ստորագրահավաք էր ընթանում Ստոկհոլմի դիմումում 1950 թվականին։
Խորհրդային մամուլում այս կարգախոսը հաստատվել է 1951 թվականի մայիսին։
Գրականության մեջ խմբագրել
Նմանատիպ արտահայտություն է օգտագործել նաև Լուիշ դի Կամոենսին Օվչարենկոյի բանաստեղծության թարգմանության մեջ (Հնդկաստանի պորտուգալացիներից նվաճվելու կապակցությամբ. «Եվ բարբարոսը կկործանի իր կուռքերը, և Լուզի որդիները խաղաղություն կպարգևեն աշխարհին»[5]): Բնօրինակում այս ձևակերպումը բացակայում է (պորտ. Que cítara jamais cantou vitória, / Que assim mereça eterno nome e glória)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Душенко Константин — Цитаты из русской истории. От призвания варягов до наших дней. Справочник/ Москва. Из-во: Эксмо. 2006 год
- ↑ Милюков П. Н., «История второй русской революции». — М., 2001, с. 105.
- ↑ «Эволюция лозунгов», газета «Правда», 6 июля 1917 года, с. 2.
- ↑ Газета «Правда», 25 апреля 1949 года.
- ↑ Луиш де Камоэнс. Лузиады