Լիլլի Բեխեր
Լիլլի Բեխեր (գերմ.՝ Lilly Becher, հունվարի 27, 1901[1], Նյուրնբերգ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանական կայսրություն - սեպտեմբերի 20, 1978[1], Արևելյան Բեռլին), գերմանացի գրող և լրագրող։
Լիլլի Բեխեր գերմ.՝ Lilly Becher | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծննդյան անուն | գերմ.՝ Lilly Korpus |
| Ծնվել է | հունվարի 27, 1901[1] |
| Ծննդավայր | Նյուրնբերգ, Միջին Ֆրանկոնիա, Բավարիա, Գերմանական կայսրություն |
| Վախճանվել է | սեպտեմբերի 20, 1978[1] (77 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Արևելյան Բեռլին |
| Մասնագիտություն | լրագրող, գրող, կենսագիր, Դիմադրության մարտիկ և ակտիվիստ |
| Քաղաքացիություն |  Արևելյան Գերմանիա |
| Կրթություն | Հայդելբերգի համալսարան |
| Անդամակցություն | «Ազատ Գերմանիա» ազգային կոմիտե |
| Կուսակցություն | Գերմանիայի կոմունիստական կուսակցություն և Գերմանական սոցիալիստական միասնական կուսակցություն |
| Պարգևներ |  և  |
| Ամուսին | Johannes R. Becher? |
 Lilly Becher Վիքիպահեստում | |
Յոհաննես Ռոբերտ Բեխերի կինը։
Կենսագրություն խմբագրել
Լիլլի Բեխերը սովորել է Մյունխենի գիմնազիայում, այնուհետև լեզուներ է ուսումնասիրել Հայդելբերգի համալսարանում։ 1919 թվականին անդամակցել է Գերմանիայի կոմունիստական կուսակցությանը։ Աշխատել է Մյունխենի հրատարակչություններում և Բեռլինի Die Rote Fahne թերթում։ 1922-1923 թվականներին Բեռլինի Նյուքյոլն շրջանում ղեկավարել է KKE կանանց մասնաճյուղը։ 1924-1926 թվականներին ղեկավարել է իր կողմից հիմնադրված Die Arbeiterin կանանց ամսագիրը և աշխատել է Neuer Deutscher Verlag հրատարակչությունում` որպես սրբագրիչ և խմբագիր։ 1932-1933 թվականներին զբաղեցրել է Arbeiter Illustrierte Zeitung թերթի գլխավոր խմբագրի պաշտոնը։ 1933-1934 թվականներին ապրել է Վիեննայում, այնուհետև մինչև 1936 թվականն աշխատել է Փարիզի «Editions du Carrefour» հրատարակչությունում, որտեղ հանդիպել է իր ապագա ամուսնուն՝ Յոհաննես Բեխերին։ 1936 թվականին Լիլլի Բեխերը հրապարակել է Ազգային սոցիալիստների կողմից հրեաների հետապնդման մասին առաջին փաստաթղթերը՝ «Դեղին բիծ» խորագրի ներքո[2]։ Մինչև 1945 թվականը Լիլլի Բեխերը բնակվել է Մոսկվայում և աշխատել որպես պետական հրատարակչատան թարգմանիչ, ինչպես նաև «Ինոստրաննայա լիտերատուրա» ամսագրում, Մոսկովյան ռադիոյում և «Ազատ Գերմանիա» ազգային կոմիտեում։ Վերադառնալով Գերմանիա` ընդունվել է Գերմանիայի Սոցիալիստական Միավորված կուսակցության շարքերը։ 1945-1950 թվականներին զբաղեցրել է Neue Berliner Illustrierte-ի գլխավոր խմբագրի պաշտոնը։ 1958 թվականին ամուսնու մահից հետո ղեկավարել է Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիայի նրա անունը կրող արխիվը։
Երկեր խմբագրել
- Rote Signale. Gedichte und Lieder (Hrsg).; Berlin 1931
- Der gelbe Fleck (Hrsg.); 1936
- L. Becher, G. Prokop։ Johannes R. Becher. Bildchronik seines Lebens; Berlin 1963
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Deutsche Nationalbibliothek Record #116099607 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ Redaktion Rudolf Olden, Hrsg.: Comité des Delegations Juives, Paris 1934.
Գրականություն խմբագրել
- Bernd-Rainer Barth։ Becher, Lilly. In։ Wer war wer in der DDR? 5. Ausgabe. Band 1, Ch. Links, Berlin 2010, ISBN 978-3-86153-561-4.
- Korpus (Becher), Lilly
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Literatur von und über Lilly Becher im Katalog der Deutschen Nationalbibliothek
- Lilly-Becher-Archiv im Archiv der Akademie der Künste, Berlin
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լիլլի Բեխեր» հոդվածին։ |