Իոն Դրուցե (ռումիներեն՝ Ion Druţă, Ива́н Пантеле́евич Дру́ца, սեպտեմբերի 3, 1928(1928-09-03)[1], Հորոդիշտե, Soroca County, Ռումինիայի թագավորություն - սեպտեմբերի 28, 2023(2023-09-28)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան[2]), մոլդովացի գրող, դրամատուրգ։

Իոն Դրուցե
ռումիներեն՝ Ion Druță
Ծնվել էսեպտեմբերի 3, 1928(1928-09-03)[1]
ԾննդավայրՀորոդիշտե, Soroca County, Ռումինիայի թագավորություն
Վախճանվել էսեպտեմբերի 28, 2023(2023-09-28)[2] (95 տարեկան)
Վախճանի վայրՄոսկվա, Ռուսաստան[2]
ԳերեզմանThanksgiving Candle
Մասնագիտությունդրամատուրգ, դրամատուրգ, բանաստեղծ, պատմաբան և գրող
Լեզումոլդավերեն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ,  Ռուսաստան և  Մոլդովա
ԿրթությունՄաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ
ԱնդամակցությունՄոլդովայի գիտությունների ակադեմիա
ԿուսակցությունՄոլդովայի ազգային ճակատ[3] և ԽՄԿԿ[4]
Պարգևներ
Լենինի շքանշան Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան Հանրապետության շքանշան և Order of Bogdan the Founder
Իոն Դրուցե Վիքիքաղվածքում
 Ion Druță Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Իոն Դրուցեն ծնվել է 1928 թվականին Բեսարաբիայի հյուսիսում՝ Գորոդիշտե գյուղում։ Ավարտել է անտառտնեսության դպրոցը, աշխատել է որպես գյուղխորհրդի քարտուղար, 1947-1951 թվականներին ծառայել է բանակում։ 1945-1956 թվականներին եղել է կոմերիտմիության անդամ։ Հրատարակվել է 1950 թվականից։ 1957 թվականին ավարտել է Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտը։ Գրել է մոլդավերեն, 1960 թվականից՝ նաև ռուսերեն։

Մոլդովիայում հրատարակվել են Դրուցեի պատմվածքների մի շարք ժողովածուներ, որոնցից «Քո առաջին անունը մարդ է» լույս է տեսել նաև ռուսերեն։ Հեղինակել է «Կասա Մարե» դրաման, «Տափաստանային բալլադներ» վեպը, «Տխրության տերևներ» վիպակը (հրատարակվել է նաև հայերեն), որը սկզբում վերնագրել է «Գեորգեն, այրու որդին»։ Սա լիրիկական հուզիչ պատմություն է սիրո մասին։ 1958 թվականին Մոսկվայում հրատարակվել է այդ վիպակը, 1963 թվականին՝ վեպը[5]։

Պարգևներ, մրցանակներ խմբագրել

  • Մոլդովայի ԽՍՀ պետական մրցանակ (1967)
  • Լենինի շքանշան (1988)
  • Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան (1960, 1984)
  • Ժողովուրդների բարեկամության շքանշան
  • Հանրապետության շքանշան (1993)
  • «Ժողովրդական գրող»

Ընտանիք խմբագրել

  • Կինը՝ Էռա Սամուիլովնա Ռոսինա (1929), գրող Ռոսին Իզրաիլովիչի դուստրը (1892-1941)[6][7]
  • Երկվորյակ դուստրեր՝ Օլգա (ապրում է Իսրայելում) և Տատյանա (1958-2011)[8]

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 http://druta.asm.md/
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Marele scriitor Ion Druță s-a stins din viață — 2023.
  3. https://mariusmioc.wordpress.com/2012/08/26/1989-chisinau-timpul-cere-insistent-decizii-care-ar-intoarce-irevocabil-pagina-cu-semnaturile-funeste-ale-lui-molotov-si-ribentrop/
  4. https://cersipamantromanesc.wordpress.com/2016/01/01/miscarea-de-renastere-nationala-din-moldova-sovietica-si-contrareactia-rusiei/
  5. Մոլդավական նովելներ և պատմվածքներ, «Հայաստան» հրատարակչություն, Երևան, 1970, 184 էջ
  6. Воспоминания Бориса Рунина(չաշխատող հղում)
  7. Писательская рота
  8. «Дни молдавской культуры в Израиле». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ մայիսի 14-ին.
 
Վիքիքաղվածքն ունի քաղվածքների հավաքածու, որոնք վերաբերում են
Իոն Դրուցե հոդվածին

Արտաքին հղումներ խմբագրել

 Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իոն Դրուցե» հոդվածին։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իոն Դրուցե» հոդվածին։