Էդ Գեյն (անգլ.՝ Edward Theodore Gein), (օգոստոսի 27, 1906, Վինսկոնսին, ԱՄՆ - հուլիսի 26, 1984), ԱՄՆ-ի պատմության մեջ ամենահայտնի մարդասպաններից, չնայած որ հաստատվել են նրա միայն 2 սպանությունները, դրանց դաժանությունը ցնցել է աշխարհը։

Էդ Գեյն
անգլ.՝ Ed Gein
Ծնվել էօգոստոսի 27, 1906(1906-08-27)[1][2][3]
ԾննդավայրԼա Քրոս, Վիսկոնսին, ԱՄՆ
Մահացել էհուլիսի 26, 1984(1984-07-26)[1][2][3][…] (77 տարեկան)
Մահվան վայրՄեդիսոն, ԱՄՆ
ԳերեզմանPlainfield Cemetery[4]
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մայրենի լեզուանգլերեն
Կրոնլյութերականություն
Մասնագիտությունսերիական մարդասպան
 Ed Gein Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Մանկություն խմբագրել

Էդվարդ Գեյնը ծնվել է Լա Կրոս քաղաքում, Ջորջ Գեյնի և Ավգուստինա Լեխրուկի ընտանիքում։ Մայրը պրուս էմիգրանտների աղջիկ էր։ Էդվարդն ուներ ավագ եղբայր՝ Հենրի Գեյն։ Ծնողների ամուսնությունը հենց սկզբից էլ անհաջող էր։ Հայրը հարբեցող էր և չուներ շարունակական աշխատանք, այդ պատճատով ընտանիքը, փաստորեն, պահում էր մայրը՝ աշխատացնելով փոքրիկ խանութ։ Սակայն նրանք, կրոնական պատկերացումներից ելնելով, չէին բաժանվում։ Ավգուստինան ստացել էր շատ խիստ կրոնական դաստիարակություն և նույնը սովորեցնու էի իր որդիներին։ Նա լյութերականության հետևորդ էր և անընդհատ Աստվածաշունչ էր կարդում։ Չէր թողնում, որ երեխաները շփվեն ուրիշների հետ, միայն թույլ էր տալիս հաճախել դպրոց։ Լա Կրոսը նա անվանում էր «դժոխային փոս» երեխաներին համոզում էր, որ ամբողջ աշխարհը մեղքի մեջ է թաթախված, իսկ բոլոր կանայք, բացառությամբ, իհարկե, նրա, անբարոյական են։ 1913 թվականին, համարելով, որ Լա Կրոսի մոտակայքում գտնվելը վտանգավոր է երեխաների համար, նա գնում է ֆերմա, Լա Կրոսից 40 մղոն հեռավորության վրա։ Սակայն, 1914 թվականին նրանք գնում են տուն Փլեյնֆիլդում։

Դասարանցիները ծաղրում էին Էդվարդին, չէին շփվում նրա հետ։ Հետագայում, հիշելով նրան, շատերն ասում են, որ նա տարօրինակություններ ուներ, օրինակ կարող էր ծիծաղել առանց պատճառի։ Սակայն, Էդվարդը բավականին լավ էր սովորում։ Երբ նա 10 տարեկան էր, նա հաճույք պատճառեց խոզ մորթելու տեսարանը։

Նրա հայրը մահացավ 1940 թվականի ապրիլի 1-ին։ Այսպիսով նրան ստիպված էին ավելի հաճախ աշխատել ֆերմայից դուրս։ Այս ժամանակ Հենրին սկեց հանդիպել մի ամուսնալուծված կնոջ հետ, նա պատրաստվում էր հեռանալ ֆերմայից։ Հենրիին մտահոգում էր նաև Էդվարդի կախվածությունը մորից։ Մի քանի անգամ նրանք լուրջ վիճեցին, սակայն, Էդվարդը միշտ պաշտպանում էր մորը։ 1944 թ. մայիսի 16-ին, երբ նրանք վառում էին ճահճային բուսականությունը, կրակը դուրս եկավ նրանց կառավարումից։ Հրշեջները, ճիշտ է, հասցրին հանգցնել կրակը, սակայն Հենրին կորել էր։ Շուտով գտան նրա դիակը, որի վրա կային կապտուկներ։ Սակայն կառավարությունը, չգտնելով բավարար հետքեր, ընդունեց, որ դա դժբախտ պատահար էր։

Շուտով մահանում է նաև մայրը՝ Ավգուստինան։ Էդվարդը, մնալով միայն այդ հսկա ֆերմայում, սկսեց կարդալ շատ գրքեր, հատկապես անատոմիայի մասին, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի մասին, հետաքրքրվեց էքսգումասիայով։ Հարևանները նրան համարում էին տարօրինակ, սակայն նրանից չէին վախենում։

Շուտով Էդվարդը թեորիայից անցավ փորձերի։ Նա գիշերները գնում էր գերեզմաններ։ Հետագայում, այս մասին խոսելուց, նա երդվում էր, որ ոչ մի սեռական կապ չի ունեցել մահացած կանանց դիակների հետ։ «Նրանք շատ վատ հոտ ունեին», - ասում էր նա։

Հարևան երեխաները, երբ նայում էին պատուհաններից ներս, տեսնում էին պատերին կախված դիակների գլուխներ։ Երբ նրան հարցնում էին դրանց մասին, նա ժպտում էր։

1954 թվականին նա սպանում է Մերի Հոգանին, իսկ 1957 թվականին Բերնիս Ուորդենին, ում որդին, տանը գտնելով Էդվարդի անունով անդորրագիր, դիմում է ոստիկանություն։ Ոստիկանները ապշում են տեսնելով Էդվարդի տունը։ Այնտեղ կային մարդկային կաշվից դիմակներ, գլուխներ, մարդկային կաշվից կարված 2 զույգ տաբատ, կոստյումներ և այլն։ Կար նաև աթոռ, որը կարված էր կաշվից և գանգից պատրաստված աման։ Գտնվել են նաև տարբեր օրգաններ։ Հետագայում Էդվարդը խոստովանեց, որ դիակները նմանացրել է մորը։ Ըստ դատարանի որոշման՝ Էդվարդը համարվեց անփոփոխ հիվանդ և ուղարկվեց հոգեբուժարան։ Նա մահացել է 1984 թվականի հուլիսի 26-ին Մեդիսոնի հոգեբուժարանում՝ սրտի քաղցկեղից։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էդ Գեյն» հոդվածին։