Էգնատե Նինոշվիլի
Էգնատե Նինոշվիլի (փետրվարի 17, 1859[1], Ղելա, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 12, 1894[1], Չանչեթ, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն), վրացի արձակագիր։
Էգնատե Նինոշվիլի | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | փետրվարի 17, 1859[1] |
| Ծննդավայր | Ղելա, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | մայիսի 12, 1894[1] (35 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Չանչեթ, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մասնագիտություն | արձակագիր և գրող |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ռուսական կայսրություն |
| Կրթություն | Q28026122? |
| Ժանրեր | արձակ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Q25542283? |
 Egnate Ninoshvili Վիքիպահեստում | |
Ծնվել է Գուրիայի Ղելա գյուղում։ 1876 թ.-ին ընդունվել է Օզուրգեթի հոգևոր ուսումնարանը, բայց մեղադրվում է աշակերտական ցույցին մասնակցելու մեջ և վտարվում։ 1879 թ.-ին էքստեռն քննություն է հանձնում, ուսուցչի վկայական ստանում և աշխատանքի անցնում հայրենի գյուղում։
Շատ չանցած՝ հեռացվում է հիվանդ լինելու պատճառով։ Ստիպված բեռնակիր է աշխատում Փոթիում, Բաթումում, Օզուրգեթում։ 1884 թ.-ին մեկնում է Թիֆլիս, աշխատում գրաշար, ապա բանվոր։ 1892 թ.-ին Միխա Ցխակայայի հետ հիմնում է «Մեսամե դասի» («Երրորդ դաս») սոցիալ-դեմոկրատական կազմակերպությունը։
Մահացել է 1894 թ.-ի մայիսի 12-ին։ Լանչխութի շրջանի Արչեուլ գյուղում 1950 թվականին բացվել է նրա տուն-թանգարանը։
Ստեղծագործություն խմբագրել
Էգնաե Նինոշվիլիի առաջին երկը տպագրվել է 1887 թ.-ին «Իվերիա» թերթում, այնուհետև լույս են տեսել «Ապստամբություն Գուրիայում» վեպը (1888-1889), «Գոգիա Ուիշվիլի» (1889), «Պալիաստոմի լիճը» (1891), «Սիմոնա» (1891), «Քրիստինե» (1892), «Պարապուտ» (1892), «Կարգադրություն» (1893), «Մեր երկրի ասպետը» (1893), «Գրագիր Մոսեն» (1893) և այլ նովելներ և պատմվածքներ։
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչիկ Բայրամյան, Վրաց գրականությունը V-XIX դդ. գիրք Ա, Երևան, ԵՊՀ հրատարակչություն, 2007, էջ 299-303։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էգնատե Նինոշվիլի» հոդվածին։ |
|
Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |