Երևարք
Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի գավառ
Երևարք կամ Երիվարք, գրաբար՝ Երեւարք կամ Երիւարք, գավառ Մեծ Հայքի Տուրուբերան նահանգի կազմում[1]։
Պատմություն խմբագրել
Հիշատակվում է VII դ «Աշխարհացույց»ում։ Թովմա Արծրունու շարունակողը հիշում է «Երիվարկ» ձևով և գավառում դնում Պաղա բերդը։ Տեղադրվում է Վանա լճից հարավ, հետագայում Կարճկան գավառակի տեղում։ Ունի լեռնոտ մակերևույթ, բարեխառն կլիմա, հարուստ է անտառներով, արոտներով, ջրերով, վայրի կենդանիներով, աղքատ՝ մշակելի հողերով, պտղատու ծառերով։ Կան արծաթի, պղնձի, կապարի հանքեր։ 1909 թվականին ուներ 22 հայաբնակ գյուղ, որոնց բնակիչները զբաղվում էին խաղողագործությամբ և խաշնարածությամբ։ 1915 թվականին բնակչությունը տեղահանվեց և զոհվեց։
Տես նաև խմբագրել
Գրականություն խմբագրել
- Թ. Խ. Հակոբյան (1981). Հայաստանի պատմական աշխարհագրություն. Երևան։ «Միտք»։
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Մեծ Հայքի վարչական բաժանումը». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2011 թ․ նոյեմբերի 2-ին.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 583)։ 
|