Գետիկ Բաղդասարյան
հայ քանդակագործ
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Բաղդասարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Գետիկ Հովհաննեսի Բաղդասարյան (փետրվարի 26, 1949, Հայկավան, Սիսիանի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ քանդակագործ, Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ (2020)։ Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիայի քանդակագործության ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր։
| Գետիկ Բաղդասարյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | փետրվարի 26, 1949 (75 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Հայկավան, Սիսիանի շրջան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Կրթություն | Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստական ուսումնարան (1968), Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ (1974) և Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա |
| Ստեղծագործություն(ներ) | Համո Սահյանի հուշարձան, Գուսան Աշոտի հուշարձան, Ներսես Աշտարակեցու հուշարձան, Սուրբ Սարգիս եկեղեցի (Երևան) և Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ մայր տաճար (Երևան) |
| Մասնագիտություն | քանդակագործ |
| Աշխատավայր | Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
 Getik Baghdasarian Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
1968 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստի ուսումնարանը, 1974 թվականին՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1975 թվականից դասախոսում է Երևանի Գեղարվեստի ակադեմիայում։ 1993 թվականից քանդակագործության բաժնի ղեկավար, ամբիոնի վարիչ, պրոֆեսոր 1995 թվականից[1]։
Աշխատանքները ցուցադրվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում[2], Մոսկվայի Տրետյակովյան, Իվանովո և այլ քաղաքների պատկերասրահներում։
Ստեղծագործություններ խմբագրել
Ստեղծել է դիմաքանդակներ, կոմպոզիցիոն և խորհրդանշական քանդակներ։
- «Առյուծ» և «Խոյ», 1982 թվական, Մասիս
- «Առնո Բաբաջանյան», 1984 թվական
- «Հազարան բլբուլ», 1986 թվական, Իջևան
- «Կյանք-դրախտ-դժոխք», Դանթեի մոտիվներով, 1998 թվական
- «Հոգու աչքեր», 1998 թվական, ոսկե մեդալ, Ֆլորենցիա
- «Գրիգոր Լուսավորիչ», 2001 թվական
- Համո Սահյանի հուշարձանը Սիսիանում, 2004 թվական
- Սերո Խանզադյանի կիսանդրի, Գորիս, 2004 թվական
- Աշոտ Նավասարդյանի հուշարձան, 2005 թվական, Սիսիան
- Գուսան Աշոտի հուշարձան, Գորիս, 2005 թվական
- Ներսես Աշտարակեցու հուշարձան, Աշտարակ, 2007 թվական
- Լևոն Միրիջանյանի կիսանդրի, 2009 թվական, Երևան, բանաստեղծի անվան թիվ 155 դպրոցի բակում
- Օհան Դուրյանի հուշարձանը, Երևանի Ազատության հրապարակում, 2022 թվական[3]
Հարթաքանդակներ
- Երևանի Սուրբ Սարգիս եկեղեցու տասներկու առաքյալները, 1999 թվական
- Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցու Սուրբ Թովմաս առաքյալը, 2001 թվական
- Գյումրիի Սուրբ Հակոբ Մծբնացի եկեղեցու չորս ավետարանիչները և ութ հայ սրբերը
Մոնումենտալ կառույցներ
- «Զանգեզուրի դարպասներ», Սիսիան
- «Կտրիճ», 1988 թվական, Սիսիան
Ցուցահանդեսներ խմբագրել
Անհատական ցուցահանդեսներ խմբագրել
Խմբակային ցուցահանդեսներ խմբագրել
Պարգևներ խմբագրել
- Պողոսյան մրցանակ (2009)[4]
- Հայաստանի վաստակավոր նկարիչ (2011)[5]։
- Հայաստանի ժողովրդական նկարիչ (2020)[6]։
Պատկերասրահ խմբագրել
-
-
-
-
-
-
-
Լյուդվիգ Դուրյանի հուշաքարը Երևանի Թումանյան 41 շենքի պատին -
Բաղդասար Արզումանյանի դիմաքանդակ-հուշատախտակը Երևանի Չարենցի փողոցում
.jpg)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005.
- ↑ Գետիկ Բաղդասարյանի քանդակներից ՀԱՊ-ում
- ↑ «Ազատության հրապարակում հանդիսավորությամբ բացվեց Օհան Դուրյանի արձան- հուշակոթողը». Արմենպրես.
- ↑ Գետիկ Բաղդասարյան - Պողոսյան մրցանակ(չաշխատող հղում)
- ↑ Հայաստանի Հանրապետության պատվավոր կոչումներ շնորհելու մասին
- ↑ «Հանրապետության նախագահի հրամանագրերը - Փաստաթղթեր - Հայաստանի Նախագահ». president.am. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 21-ին.