Գեորգի Գիրս (ռազմական գործիչ)
Գեորգի Գիրս (ռուս.՝ Георгий Фёдорович Гирс, դեկտեմբերի 28, 1877, Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն - 1967, ԽՍՀՄ), ռուս զինվորական, ռուսական կայսերական բանակի գնդապետ, մանկավարժ ու ռազմական պատմաբան։
| Գեորգի Գիրս | |
|---|---|
| դեկտեմբերի 28, 1877 - 1967 | |
| Ծննդավայր | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսական կայսրություն |
| Մահվան վայր | ԽՍՀՄ |
| Կոչում | գնդապետ |
| Մարտեր/ պատերազմներ | Առաջին համաշխարհային պատերազմ |
| Կրթություն | Ալեքսանդրովյան ռազմա-իրավաբանական ակադեմիա |
| Պարգևներ |   և  |
Կենսագրություն խմբագրել
Գեորգի Գիրսը ծնվել է 1877 թվականի դեկտեմբերի 28-ին Սանկտ-Պետերբուրգում, ուղղափառ ընտանիքում։ Սովորել է Պաժեսկի կորպուսում, զինվորական ծառայության է անցել 1895 թվականի սեպտեմբերի 1-ին։ 1897 թվականին Պաժեսկի կորպուսն ավարտելուց հետո ստացել է կամեր-պաժի պոդպորուչիկի կոչում և ծառայել Պրեոբրաժենսկի գնդի լեյբ-գվարդիայում։ 1901 թվականին ստացել է պորուչիկի կոչում։ 1905 թվականին ավարտել է Ալեքսանդրովյան ռազմա-իրավաբանական ակադեմիան և նույն տարում ստացել շտաբս-կապիտանի կոչում։ Այնուհետև 1906 թվականին ավարտել է սպաների պատրաստման դասընթացները, կադետական կորպուսներում դաստիարակչական գործունեություն իրականացնելու նպատակով։ 1907 թվականին Պրեոբրաժենսկի գնդից տեղափոխվել է Պաժեսկի Նորին Կայսերական Մեծության կորպուս, որպես սպա-դաստիարակ, կոչումը բարձրացնելով կապիտանի աստիճանի։ 1914 թվականի հունիսի 19-ից եղել է Պաժեսկի կորպուսի դասարանների տեսուչի օգնական, 1910 թվականից` փոխգնդապետ, 1914 թվականից` գնդապետ։ 1914 թվականի հունիսի 20-ից Գեորգի Գիրսը եղել է Ֆինլանդական գեներալ-նահանգապետի գրասենյակի բաժնի վարիչ։ Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին։ Մինչև 1916 թվականի ապրիլի 23-ը ծառայել է 425-րդ հետևակային Կարգոպոլյան գնդում, որից հետո փոխադրվել է 10-րդ Թուրքեստանյան հրաձգային գունդ, այնուհետև նշանակվել է 9-րդ Թուրքեստանյան հրաձգային գնդի հրամանատար, 1917 թվականի սեպտեմբերի 15-ից` 3-րդ Մոսկովյան կադետական կորպուսի տնօրեն։
Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Պաժեսկի կորպուսը փակվել է։ Գիրսը որոշ ժամանակ բնակվել է մոր մոտ` Սերգիև Պասադում[1]։ 1918 թվականից Գեորգի ֆեոդրովիչը ծառայել է Բանվորա-գյուղացիական Կարմիր բանակում։ Եղել է Ռազմա-մանկավարժական ակադեմիայի պետ և «Ռազմա-մանկավարժական ամսագրի» գլխավոր խմբագիրը, ինչպես նաև «Ռազմական միտք և հեղափոխություն»ամսագրի խմբագրական հանձնաժողովի անդամ, դասավանդել Ռազմա-մանկավարժական ինստիտուտում։ 1930-ական թվականներին գործուղվել է Պերմի մարզ, որտեղ Բերեզնիկի ավանում (ներկայումս` քաղաք) 1942 թվականի դեկտեմբերի 4-ին ձերբակալվել է ՆԳԺԿ-ի օրգանների կողմից։ Գործը կարճվել է, և 1943 թվականի մարտի 13-ին Գեորգի Գիրսն ազատ է արձակվել[2]։ Մահվան ճշգրիտ ժամկետը և վայրն անհայտ է։ ԽՍՀՄ Պետական պահոցի անձնական արխիվներում առկա են Գեորգի Գիրսին վերաբերվող փաստաթղթեր[3]։
Պարգևներ խմբագրել
- Սուրբ Ստանիսլավի 3-րդ աստիճան (1907)
- Սուրբ Աննայի 3-րդ աստիճան (1910)
- Սուրբ Վլադիմիրի 3-րդ աստիճան սրերով (1917)
- Գեորգիևյան զենք (1917)
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «С. А. Волков, «Последние у Троицы»». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ դեկտեմբերի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 12-ին.
- ↑ ДВОРЯНЕ: КНИГА ПАМЯТИ
- ↑ «ЛИЧНЫЕ АРХИВНЫЕ ФОНДЫ В ГОСУДАРСТВЕННЫХ ХРАНИЛИЩАХ СССР». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ նոյեմբերի 25-ին. Վերցված է 2017 թ․ ապրիլի 12-ին.