Գեորգենի, բարդածաղկավորների ընտանիքի բազմամյա, պալարաձև հաստացած արմատներով բույս։ Ցողունը սնամեջ Է` 35-200 սանտիմետր բարձրությամբ։ Տերևները հակադիր են և փետրաձև։ Ծաղկաբույլը զամբյուղ Է` կազմված բազմաթիվ խողովակավոր և լեզվակաձև ծաղիկներից։ Հայտնի են գեորգենու վայրի 15 տեսակ՝ տարածված Մեքսիկայում ու Գվատեմալայում, և հիբրիդացումով ստացված ավելի քան 8000 տեսակ։ Գեորգենին բազմացնում են կտրոններով, պալարների բաժանումով և սերմերով։ Խոշոր ծաղկաբույլեր ստանալու նպատակով թուփն ազատում են ավելորդ ընձյուղներից, թողնում ոչ ավելի, քան 3 շիվ։ Ձմռան ցրտերից պահպանելու համար պալարներն աշնանը հանում են հողից, մաքրում, չորացնում և պահում 4-5 °C ջերմաստիճանում։ Հայկական ԽՍՀ-ում մշակում էին գեորգենու բազմաթիվ տեսակներ, հատկապես Կիրովականում (այժմ Վանաձոր), Դիլիջանում, Ստեփանավանում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 16)։ 
|
