Բրիգիտա Համան

Բրիգիտա Համան; գերմ.՝ Brigitte Hamann
Ծննդյան անուն	գերմ.՝ Brigitte Deitert
Ծնվել է	հուլիսի 26, 1940[…]
Ծննդավայր	Էսսեն, Դյուսելդորֆ, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Նացիստական Գերմանիա
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 4, 2016[…] (76 տարեկան)
Վախճանի վայր	Վիեննա, Ավստրիա
Գերեզման	Գրինցինգի գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, պատմաբան, լրագրող և կենսագիր
Լեզու	գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Գերմանիա և Ավստրիա
Կրթություն	Մյունստերի համալսարան և Վիեննայի համալսարան
Աշխատավայր	Վիեննայի համալսարան
Պարգևներ	Անտոն Վիլդգանսի մրցանակ «Կոնկորդիա» մրցանակ Վիեննա քաղաքի մրցանակ հրապարակախոսության ոլորտում Էռնստ Ռոբերտ Կուրցուսի մրցանակ և Ավստրիական գրահրատարակիչների պատվավոր մրցանակ՝ գործունեության և մտքերի հանդուրժողականության համար
Ամուսին	Günther Hamann?
Զավակներ	Sibylle Hamann?
	Brigitte Hamann Վիքիպահեստում

Բրիգիտա Համան (գերմ.՝ Brigitte Hamann, ծննդյան ազգանունը՝ Դեյտերտ, հուլիսի 26, 1940(1940-07-26)^[1]^[2]^[3]^[…], Էսսեն, Դյուսելդորֆ, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Նացիստական Գերմանիա^[1]^[4] - հոկտեմբերի 4, 2016(2016-10-04)^[5]^[1]^[2]^[…], Վիեննա, Ավստրիա^[1]), գերմանաավստրիացի գրող և պատմաբան, որն ապրել է Վիեննայում։

Կենսագրություն խմբագրել

Բրիգիտա Համանը ծնվել է 1940 թվականի հուլիսի 26-ին Էսսենում (Գերմանիա)։ Նա սովորել է գերմանագիտություն և պատմություն Մյունստերում ու Վիեննայում, որից հետո որոշ ժամանակ լրագրող է աշխատել հարազատ Էսսենի «Rhein Ruhr Zeitung» թերթում^[7]։

1965 թվականից Համանն ամուսնու հետ աշխատել է Վիեննայի համալսարանում, որտեղ 1978 թվականին պաշտպանել է դիսերտացիան Ավստրիայի գահաժառանգ արքայազն Ռուդոլֆի կյանքի մասին և ստացել դոկտորական աստիճան (Ph.D.)։ Նրա դիսերտացիայի հիման վրա նույն տարում գիրք է հրատարակվել։ Ինքը Համանը նկարագրել է իր աշխատանքի այդ շրջանի մեթոդիկան հետևյալ կերպ. «[Լինելով Գերմանիայից]՝ փոքր-ինչ այլ հայացք ունեի Ավստրիայի հանդեպ, և ես սկսեցի գրել որոշակիորեն հեռացած կերպով»։ Գիտական աստիճան ստանալուց հետո Համանը դարձավ «անկախ պատմաբան»^[7]^[8]։

Նրա առաջին գրքի հաջողությանը հաջորդեցին և մյուսները. հատկապես հաջող էին նրա աշխատանքները Էլիզաբեթ Ավստրիացի կայսրուհու, Ադոլֆ Հիտլերի և Վինիֆրեդ Վագների մասին^[9]^[8]^[10]։ 1999 թվականին լույս ընծայվեց Համանի «Հիտլերը Վիեննայում։ Երիտասարդ բռնապետի կերպարը» գիրքը (գերմ.՝ Hitlers Wien, Lehrjahre eines Diktators)^[11], որով հեղինակը ուսումնասիրել էր, թե ինչպես են 1908-1913 թվականների Վիեննայի հասարակական հայացքները հրեատեցություն ձևավորել ապագա ֆյուրերի մոտ, ինչպես նաև նրա չափազանց մեծ վախը կանանցից և վարակիչ հիվանդություններից։ Աշխատանքն արժանացավ քննադատների դրական արձագանքներին^[12]^[10]^[13]։

Բրեմենի համալսարանի պրոֆեսոր Լոթար Մախթան Համանի «Հիտլերի գաղտնիքները» (գերմ.՝ Hitlers Geheimnis. Das Doppelleben eines Diktators) աշխատանքի հրատարակությունից հետո Բրիգիտա Համանը քննության առավ պատմաբանի հայտարարությունը Հիտլերի հոմոսեքսուալության վերաբերյալ։ Արդյունքում 2004 թվականին նա մասնակցեց HBO-ի վավերագրական «Անհայտ ֆյուրերը. Հիտլերի սեռականության հանելուկների քննություն» (անգլ.՝ Hidden Führer: Debating the Enigma of Hitler's Sexuality) ֆիլմի աշխատանքներին, որը նկարահանում էին ամերիկացի վավերագիրներ Ֆենտոն Բեյլին և Ռենդի Բարբատոն^[14]։

2005 թվականին Համանը լույս ընծայեց «Վինիֆրեդ Վագներ» գիրքը, ինչը հայտնի կոմպոզիտորի հարսնացուի կենսագրությունն էր, որը ծնվել էր Բրիտանիայում և եղել էր Գերմանիայի նացիստական կուսակցության հիմնադիրներից մեկը և Ադոլֆ Հիտլերի մտերիմ ընկերը։ Այդ ստեղծագործությունն ստացավ «Տարվա գիրք» («Opernwelt» ամսագրի վարկածով) և «Տարվա պատմական գիրք» մրցանակները (մրցանակ, որը հանձնում է «Damals» պատմական ամսագիրը)։ Նույն թվականին հենց Համանն ստացավ «Concordia-Preis» մրցանակը ավստրիացի լրագրողների «Presseclub Concordia» միության կողմից՝ ի արժևորում նրա աշխատանքների նշանակալիության^[15]։

Բրիգիտա Համանը մահացել է 2016 թվականի հոկտեմբերի 4-ին 76 տարեկան հասակում^[16]^[9]։

Ընտանիք խմբագրել

1965 թվականին Բրիգիտան ամուսնացել է պատմաբան և պրոֆեսոր Գյունտեր Համանի (1924—1994) հետ և տեղափոխվել Վիեննա, որտեղ ստացել է ավստրիական քաղաքացիություն։ Զույգն ունեցել է երեք երեխա՝ Սիբիլա (ծնված 1966 թվականին, լրագրող և իրավապաշտպան), Բետինա (ծնված 1968 թվականին) և Գեորգ (ծնված 1972 թվականին։)

Մրցանակներ խմբագրել

Heinrich Drimmel Preis (1978)
Premio Comisso (1982)
Donauland Sachbuchpreis (1986)
Wildgans Preis (1995)
Kreisky Preis (1998)
Bad Wurzacher Literaturpreis (1998)
«Buch des Jahres» — «Opernwelt» ամսագիր (2002)
«Historischen Buch des Jahres» — «Damals» ամսագիր (2002)
Լրագրողների «Concordia» միության «für das Lebenswerk» մրցանակ (2003)^[7]

Ստեղծագործություններ խմբագրել

Գերմաներեն խմբագրել

Rudolf, Kronprinz und Rebell, Wien 1978
Elisabeth von Österreich-Ungarn, Kaiserin wider Willen, Wien 1981
Mit Kaiser Max in Mexiko, Wien 1983
Kaiserin Elisabeth. Das poetische Tagebuch, Verlag der Österr. Akademie der Wissenschaften, Wien 1984
Bertha von Suttner. Ein Leben für den Frieden, München 1986
Die Habsburger. Ein biographisches Lexikon, München 1988
Nichts als Musik im Kopf. Das Leben von Wolfgang Amadeus Mozart, Wien 1990 (Kinderbuch)
Elisabeth. Bilder einer Kaiserin, Wien 1995
Meine liebe, gute Freundin! Die Briefe Kaiser Franz Josephs an Katharina Schratt, München 1992
Hitlers Wien. Lehrjahre eines Diktators, München 1996
Kronprinz Rudolf: 'Majestät, ich warne Sie…', München 2002
Winifred Wagner oder Hitlers Bayreuth, München 2002
Der erste Weltkrieg. Wahrheit und Lüge in Bildern und Texten, München 2004
Ein Herz und viele Kronen. Das Leben der Kaiserin Maria Theresia. Illustriert von Rolf Rettich, Wien 2004 (Kinderbuch)
Die Familie Wagner, Reinbek bei Hamburg 2005
Kronprinz Rudolf. Ein Leben, Wien 2005
Mozart. Sein Leben und seine Zeit, Wien 2006
Hitlers Edeljude. Das Leben des Armenarztes Eduard Bloch, München 2008

Անգլերեն թարգմանություններ խմբագրել

The Reluctant Empress: A Biography of Empress Elisabeth of Austria (Knopf: 1986) (ISBN 0-394-53717-3)
The Reluctant Empress, Ullstein Verlag, Berlin 1982, 6th ed. 2000
Bertha von Suttner: A Life for Peace (Syracuse Studies on Peace and Conflict Resolution) (Syracuse University Press: 1986) ISBN 0-8156-0387-8
Rudolf. The Road to Mayerling (German and English, picture book) München 1988
Sissi, Elisabeth, Empress of Austria (Taschen America: 1997) (ISBN 3-8228-7865-0)
Hitler’s Vienna: A Dictator’s Apprenticeship. (1999: Oxford University Press) ISBN 0-19-514053-2
Winifred Wagner: A Life at the Heart of Hitler’s Bayreuth. (2005: Granta publications, England) ISBN 1-86207-671-5
Winifred Wagner: A Life at the Heart of Hitler’s Bayreuth, Harcourt Books, Orlando USA 2006

Ռուսերեն թարգմանություններ խմբագրել

Хаманн Б. Гитлер в Вене. Портрет диктатора в юности / ред. М. Зоркая; пер. О. Козонкова. — Ад Маргинем, 2016. — 568 с. — ISBN 978-5-91103-5-307-1

Ծանոթագրություններ խմբագրել

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Schmid M. Biografien bedeutender österreichischer Wissenschafterinnen. »Die Neugier treibt mich, Fragen zu stellen« (գերմ.) / Hrsg.: I. Korotin, N. Stupnicki — Böhlau Verlag, 2018. — S. 319—321. — ISBN 978-3-205-20238-7 — doi:10.7767/9783205205883
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Discogs — 2000.
↑ ^3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Blumesberger S. Handbuch der österreichischen Kinder- und Jugendbuchautorinnen (գերմ.) — 2014. — Vol. 1. — S. 426—429. — ISBN 978-3-205-78552-1
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 http://derstandard.at/2000045363563/Historikerin-Brigitte-Hamann-gestorben
↑ http://kurier.at/kultur/literatur/ehrenpreis-des-buchhandels-fuer-brigitte-hamann/1.398.188
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 3sat, 2005
↑ ^8,0 ^8,1 Österreichischer Rundfunk, 2006
↑ ^9,0 ^9,1 Der Spiegel, 2016
↑ ^10,0 ^10,1 Critchfield, 1999, էջ 176–178
↑ Хаманн, 2016, էջ 1
↑ Saunders, 2001, էջ 74–75
↑ Beck, 1999, էջ 118–120
↑ Koehler, 2004
↑ Presseclub Concordia, 2006
↑ Mayr, 2016

Գրականություն խմբագրել

Kurzbiografie Brigitte Hamann // 3sat. — 2005. Архивировано из первоисточника 27 Նոյեմբերի 2005.
Ehrenmedaille für Brigitte Hamann // Österreichischer Rundfunk (ORF). — 2006.
Beck H. Hitlers Wien: Lehrjahre eines Diktators. By Brigitte Hamann // Central European History. — 1999. — В. 32. — № 1. — С. 118–120.
Critchfield A. L. Review: Hitlers Wien. Lehrjahre eines Diktators by Brigitte Hamann // Modern Austrian Literature. — 1999. — В. 32. — № 2. — С. 176–178.
Saunders T. Brigitte Hamann. Hitler's Vienna: A Dictator's Apprenticeship // Urban History Review. — 2001. — В. 30. — № 1. — С. 74–75. — ISSN 0703-0428.
Koehler R. Review: ‘The Hidden Fuhrer: Debating the Enigma of Hitler’s Sexuality’ // Variety. — 2004.
"Concordia"-Publizistikpreis // Presseclub Concordia. — 2006.
Mayr L. Historikerin Brigitte Hamann gestorben // Der Standard. — 2016.
Populäre Historikerin Brigitte Hamann ist tot // Der Spiegel. — 2016.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրիգիտա Համան» հոդվածին։

[_310306930fd9f471-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Schmid M. Biografien bedeutender österreichischer Wissenschafterinnen. »Die Neugier treibt mich, Fragen zu stellen« (գերմ.) / Hrsg.: I. Korotin, N. Stupnicki — Böhlau Verlag, 2018. — S. 319—321. — ISBN 978-3-205-20238-7 — doi:10.7767/9783205205883

[_f93f09526cc0a0d6-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Discogs — 2000.

[_5b99f11a9778bb81-3] 3,0 ^3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.

[_18ecf11580e9416f-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Blumesberger S. Handbuch der österreichischen Kinder- und Jugendbuchautorinnen (գերմ.) — 2014. — Vol. 1. — S. 426—429. — ISBN 978-3-205-78552-1

[_b323de451617a3a3-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 http://derstandard.at/2000045363563/Historikerin-Brigitte-Hamann-gestorben

[_3d6f90ace3a7923f-6] ttp://kurier.at/kultur/literatur/ehrenpreis-des-buchhandels-fuer-brigitte-hamann/1.398.188

[3sat—2005——-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 3sat, 2005

[Österreichischer_Rundfunk—2006——-8] 8,0 ^8,1 Österreichischer Rundfunk, 2006

[Der_Spiegel—2016——-9] 9,0 ^9,1 Der Spiegel, 2016

[Critchfield—1999——176–178-10] 10,0 ^10,1 Critchfield, 1999, էջ 176–178

[Хаманн—2016——1-11] Хаманн, 2016, էջ 1

[Saunders—2001——74–75-12] Saunders, 2001, էջ 74–75

[Beck—1999——118–120-13] Beck, 1999, էջ 118–120

[Koehler—2004——-14] Koehler, 2004

[Presseclub_Concordia—2006——-15] Presseclub Concordia, 2006

[Mayr—2016——-16] Mayr, 2016

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

Բրիգիտա Համան գերմ.՝ Brigitte Hamann

Ծննդյան անուն	գերմ.՝ Brigitte Deitert^[1]
Ծնվել է	հուլիսի 26, 1940(1940-07-26)^[1]^[2]^[3]^[…]
Ծննդավայր	Էսսեն, Դյուսելդորֆ, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի ազատ պետություն, Նացիստական Գերմանիա^[1]^[4]
Վախճանվել է	հոկտեմբերի 4, 2016(2016-10-04)^[5]^[1]^[2]^[…] (76 տարեկան)
Վախճանի վայր	Վիեննա, Ավստրիա^[1]
Գերեզման	Գրինցինգի գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, պատմաբան, լրագրող և կենսագիր
Լեզու	գերմաներեն
Քաղաքացիություն	Գերմանիա և Ավստրիա
Կրթություն	Մյունստերի համալսարան և Վիեննայի համալսարան
Աշխատավայր	Վիեննայի համալսարան
Պարգևներ	Անտոն Վիլդգանսի մրցանակ «Կոնկորդիա» մրցանակ Վիեննա քաղաքի մրցանակ հրապարակախոսության ոլորտում Էռնստ Ռոբերտ Կուրցուսի մրցանակ և Ավստրիական գրահրատարակիչների պատվավոր մրցանակ՝ գործունեության և մտքերի հանդուրժողականության համար ^[6]
Ամուսին	Günther Hamann?
Զավակներ	Sibylle Hamann?
Brigitte Hamann Վիքիպահեստում