Հովհան Ֆիդանցա, Ջովաննի Ֆիդանցա, մականունը՝ Բոնավենտուրա (իտալ.՝ Bonaventura, 1221[1], Բանյորեջո, Վիտերբո, Լացիո, Իտալիա - հուլիսի 15, 1274[2], Լիոն, Ֆրանսիայի թագավորություն[3]), իտալացի փիլիսոփա և աստվածաբան, ֆրանցիսկյան միաբանության գեներալ, կյանքի վերջում՝ կարդինալ։ Կաթոլիկ եկեղեցու ականավոր գաղափարախոս և ուղղափառ-միստիկական ուղղության ներկայացուցիչ։ Դասվել է սրբերի և եկեղեցու հինգ մեծագույն ուսուցիչների շարքը։

Բոնավենտուրա
Bonaventura
Ծնվել է1221[1] Բանյորեջո, Վիտերբո, Լացիո, Իտալիա
Մահացել էհուլիսի 15, 1274[2] Լիոն, Ֆրանսիայի թագավորություն[3]
ԴավանանքՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի[4]
Մասնագիտությունաստվածաբան, regular priest, փիլիսոփա, գրող, Roman Catholic cleric, regular cleric, դասախոս, համալսարանի դասախոս, pastor, Christian nun, Միստիկա և հեղինակ
Հաստատություն(ներ)Փարիզի համալսարան
Գործունեության ոլորտաստվածաբանություն[5], administration and management of the church?[5], սխոլաստիկա[5], preaching?[6], քրիստոնեական ծառայություն, scientific writing?, փիլիսոփայություն[6], Քրիստոնեական խորհրդապաշություն, կրթություն, աղոթք և religious formation?
Պաշտոն(ներ)Ալբանոյի կարդինալ-եպիսկոպոս, Minister General of the Order of Franciscans?, կարդինալ և եպիսկոպոս
Ալմա մատերՓարիզի համալսարան
Գիտական աստիճանաստվածաբանության դոկտոր
Տիրապետում է լեզուներինլատիներեն[5], իտալերեն[5][7] և ֆրանսերեն[7]
ՈւսուցիչAlexander of Hales?, Eudes Rigaud? և John of la Rochelle?
ԱշակերտներՋօն Պեկհեմ և Matthew of Aquasparta?
 Bonaventura Վիքիպահեստում

Փիլիսոփայության մեջ՝ արիստոտելականության հետևորդ է, բայց այն զուգորդել է միստիցիզմի և ֆրանցիսկյաններին հատուկ Օգոստինոս Ավրելիոսի նեոպլատոնականության հետ։ Ունիվերսալիաների խնդիրը լուծել է ռեալիզմի դիրքերից, ընդհանուրը համարել է իրերի աստվածային նախատիպ։ Իմացության մեջ վճռական դեր է հատկացրել միստիկական հայեցողությանը և էքստազին։ Հայտնի էր որպես առաջադեմ գաղափարների և մտածողների, մասնավորապես՝ Ռ. Բեկոնի հալածողներից մեկը։

Հայ իրականության մեջ Հովհան Ֆիդանցայի հայացքների տարածումով XIV դարի 1-ին կեսին զբաղվել են Ծործորի դպրոցի որոշ ներկայացուցիչներ։ Ծործորի հայ-ֆրանցիսկյան վանքում գործունեություն ծավալած ֆրանցիսկյան քարոզիչ և գիտնական, իսպանացի Ֆրա Պոնցիուսը, հայ ունիթոռվարդապետ Իսրայելի օգնությամբ 1339 թվականին լատիներենից հայերենի է թարգմանել Հովհան Ֆիդանցյաի «Վասն սրբոյն Ֆրանցիսկոսի» վարքագրական աշխատությունը (Երևանի Մեսրոպ Մաշտոցի անվան Մատենադարան, ձեռագիր համար 1736)։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բոնավենտուրա» հոդվածին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 554