Բարի առավոտ (ֆիլմ, 1955)
«Բարի առավոտ» (ռուս.՝ «Доброе утро»), խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Անդրեյ Ֆրոլովը[1][2] «Մոսֆիլմ» կինոստուդիայում 1955 թվականին։
 ռուս.՝ Доброе утро | |
|---|---|
| Երկիր | .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Ժանր | կինոկատակերգություն |
| Թվական | 1955 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Անդրեյ Ֆրոլով |
| Սցենարի հեղինակ | Լեոնիդ Մալյուգին |
| Դերակատարներ | Տատյանա Կոնյուխովա, Յուրի Սարանցև, Իզոլդա Իզվիցկայա, Լև Դուրով, Վլադիմիր Անդրեև, Նինա Ագապովա, Եվգենի Մատվեև, Իվան Լյուբեզնով, Աֆանասի Բելով, Միխայիլ Պուգովկին, Նիկոլայ Սմորչկով, Սերաֆիմա Խոլինա, Մարգարիտա Կրինիցինա, Սվետլանա Խարիտոնովա, Սվետլանա Դրուժինինա և Մարգարիտա Ժարովա |
| Երաժշտություն | Վասիլի Սոլովյով-Սեդոյ |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
Սյուժե խմբագրել
Հանգիստ և ամաչկոտ աղջիկ Եկատերինա Գոլովանը աշխատանքի է ուղարկվում Կուբանում (Կրասնոդարի երկրամաս) ավտոմայրուղու շինարարության վրա՝ ունենալով վարորդի մասնագիտություն։ Երիտասարդ բանվորները շատ ջերմ են ընդունում երիտասարդ պրակտիկանտին և ամեն ինչում նրան օգնում են։ Ժամանակի ընթացքում Եկատերինան սիրահարվում է նրանցից մեկին՝ աշխատանքի առաջավոր, էքսկավատորի վարորդ Վասիլի Պլոտնիկովին։ Նա շատ ուրախ, կենսուրախ տղա է, ընկերախմբի հոգին ու բոլոր աղջիկների սիրելին, բայց զբաղված է բացառապես իր անձով, տարված է միայն իր սեփական փառքով ու հաջողությամբ, և ուշադրություն չի դարձնում Եկատերինային։ Պլոտնիկովի էքսկավատորի մոտ ինքնաթափ բեռնատարի վրա աշխատանքը չի ստացվում, և Եկատերինան անցնում է մեկ այլ վայրում աշխատանքի, որտեղ նա դառնում է տեղամասի պետ Ուշատովի անձնական վարորդը, սակայն շուտով քննադատության համար նա տեղափոխվում է աշխատելու հետ մնացող էքսկավատորավար Լաստոչկինի մոտ։ Այստեղ արագ դրսևորվում է աղջկա ամուր բնավորությունը, և այն դառնում է շինարարության առաջավոր աշխատող։
Մի օր Եկատերինայի լավագույն փորձը ուսումնասիրելու համար գալիս է հարևան տարածքներից պատվիրակություն, որի կազմում է Վասիլի Պլոտնիկովը։ Ֆիլմը ավարտվում է նրանով, որ Վասիլին և Եկատերինան միասին գնում են հերթական մայրուղու կառուցմանը մասնակցելու։
Դերերում խմբագրել
- Տատյանա Կոնյուխովա[3] – Կատյա Գոլովան
- Յուրի Սարանցև[4] – Վասյա Պլոտնիկով
- Իզոլդա Իզվիցկայա – Մաշա Կոմարովա
- Լև Դուրով[5][6] – Յաշա Կոզիրյով
- Վլադիմիր Անդրեև – Միտյա Լաստոչկին
- Նինա Ագապովա – Իրինա Կովալյովա
- Եվգենի Մատվեև – Սերգեյ Նիկոլաևիչ Սուդբինին, շինարարության պետ
- Իվան Լյուբեզնով – Միխալ Միխալիչ Բոբիլյով, շինարարության պետի տեղակալ
- Աֆանասի Բելով – Ուշատով, տեղամասի պետ
- Միխայիլ Պուգովկին – Ֆեոդոր Կուզմիչ, խանութի վարիչ
- Նիկոլայ Սմորչկով – Բոբրով, Ուշատովի տեղակալ
- Սերաֆիմա Խոլինա – Զարուբինա, Կատյայի ընկերուհին
- Մարգարիտա Կրինիցինա – աղջիկ պարերի երեկոյում, պաղպաղակ վաճառող
- Սվետլանա Խարիտոնովա – աղջիկ պարերի երեկոյում
Նկարահանման խումբ խմբագրել
- Սցենարի հեղինակ՝ Լեոնիդ Մալյուգին
- Բեմադրող ռեժիսոր՝ Անդրեյ Ֆրոլով
- Ռեժիսոր՝ Միխայիլ Գոմորով
- Կոմպոզիտոր՝ Վասիլի Սոլովյով-Սեդոյ
- Երգերի տեքստի հեղինակներ՝ Ալեքսեյ Ֆատյանով, Սոլոմոն Ֆոգելսոն, Վասիլի Սոլովյով-Սեդոյ
Թողարկում խմբագրել
Անդրեյ Ֆրոլովի ֆիլմը 344-րդն է խորհրդային արտադրության ամենահասութաբեր ֆիլմերի ցանկում։ Այն դիտել են 31 միլիոն ռուս հանդիսատես[7]։
Քննադատություն խմբագրել
Կինոքննադատ Ռոստիսլավ Յուրենևը կարծում էր, որ ֆիլմում «կան կենդանի մտքեր խորհրդային երիտասարդների աշխատանքային բարոյականության մասին, ճշմարիտ դրական կերպարներ և թարմ քննադատական ինտոնացիաներ»[8]։ Ընդ որում, նա հավելել է, որ ֆիլմում իսկական սրամտություն չի եղել[9]։ «Ե՛վ «Բարի առավոտ», և՛ «Հանրախանութի ցուցափեղկին» ֆիլմում,— գրել է քննադատը,— ռեժիսուրան ավելի թույլ էր, քան դրամատուրգիան, որը նույնպես չէր փայլում հատուկ արժանիքներով»[9]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «10 фильмов, которые стоит посмотреть по ТВ с 20 по 26 марта». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 20-ին. Վերցված է 2021 թ․ մարտի 9-ին.
- ↑ Андрей Фролов on KinoPoisk
- ↑ Конюхова бросила сына Дунаевского
- ↑ Дочь звезды «Жестокого романса»: В хосписе папа отдавал мне йогурты
- ↑ Скончался Лев Дуров
- ↑ Трагический клоун Лев Дуров
- ↑ СССР: Самые кассовые фильмы
- ↑ Юренев, 1961, էջ 179
- ↑ 9,0 9,1 Юренев, 1964, էջ 477
Գրականություն խմբագրել
- Юренев Р.Н. Кинокомедия // Очерки истории советского кино / Под ред. Ю.С. Калашникова, Л.П. Погожевой, Р.Н. Юренева. — М.: Искусство, 1961. — Т. 3. — С. 178—179. — 778 с.
- Юренев Р.Н. Советская кинокомедия. — М.: Наука, 1964. — С. 477. — 537 с.