Բաս կիթառ[1] (լինում է նաև էլեկտրական բաս կիթառ կամ պարզապես բաս[2][3][4], ավելի քիչ օգտագործվում է ակուստիկ բաս կիթառը), լարային աղեղնավոր երաժշտական գործիք, որը նախատեսված է բաս միջակայքում նվագելու համար։ Հիմնականում բաս կիթառը նվագում են մատներով, բայց ընդունելի է, նաև մեդիատորով խաղը։ Հարվածային երաժշտական գործիքների հետ համատեղ ստեղծում է ռիթմը բաժինը։

Բաս կիթառ
Տեսակլարային աղեղնավոր երաժշտական գործիք
Որակավորումբաս և կիթառ
Հորնբոսթել-Զաքսի հանմակարգ513

Էլեկտրական բաս — կիթառն արտաքնապես և կառուցվածքով նման է էլեկտրոկիթառին (ակուստիկը՝ ակուստիկին), բայց ունի ավելի ծանր կորպուս և անգղ, ինչպես նաև մեծ մենզուրա։ Հիմնականում բաս կիթառի վրա օգտագործում են 4 լար, բայց կան լարերի մեծ քանակությամբ տարբերակներ։ 4-լարային բաս կիթառը կոնտրաբասի պես՝ հարմարեցվում է կոնտրակտավայի մի կվարտաների, և մեկ օկտավայով ավելի ցածր է, քան էլեկտրոգիտարի ղտորին 4 լարերը։ Ինչպես էլեկտրակիթառի դեպքում, էլեկտրական բաս կիթառի համար (երբեմն ակուստիկ բաս կիթառի, հագեցած պիեզո սենսորով) պահանջվում է միացնել ուժեղացուցիչ՝ խաղի համար։

Սկսած իր հայտնվելուց 1950-ականներին[5], բաս կիթառը գրեթե ամբողջությամբ փոխարինել է փոփ երաժշտության կոնտրաբասը որպես ռիթմ-սեկցիայի գործիք։ Բացի այդ, բաս կիթառը դարձել է ժամանակակից երաժշտական ժանրերի կարևոր տարրը, որը յուրաքանչյուրում կարող է ունենալ կատարման առանձին տեխնիկա, տարբեր կարգ և լարերի քանակ։

Բաս կիթառի պատմություն խմբագրել

Մինչև բաս կիթառի գյուտը, որպես բասի հիմնական գործիք հանդես է եկել կոնտրաբասը՝ ջութակների ընտանիքի ամենախոշոր ակուստիկ գործիքը՝ չհաշված օկտոբասը[6]։ Այս գործիքն առավելություններից հետ մեկտեղ ուներ նաև մի շարք բնորոշ թերություններ, որոնք դժվարացնում էին դրա լայն կիրառումը 20-րդ դարասկզբի հանրահայտ երաժշտության անսամբլներում՝ խոշոր չափեր, մեծ զանգված, ուղղահայաց հատակագծային կառուցողական կատարում, անգղի վրա ափային խմորումների բացակայություն, կարճ սուստեյն, ձայնի համեմատաբար փոքր մակարդակ, ինչպես նաև դինամիկ տիրույթի բնութագրերի պատճառով բավականին դժվար ձայնագրություն։

1920-1930-ական[7] թվականներին աճող ջազային երաժշտության ժողովրդականությունը, անսամբլների շարժունակությունը մեծացնող ավտոմոբիլային տրանսպորտի տարածումը, ինչպես նաև ձայնի էլեկտրոնային ուժեղացման տեխնոլոգիայի առաջացումը՝ բասի գործիքի կարիք են առաջացրել, որը զուրկ է մաքսանենգության թերություններից։ Այդ ժամանակահատվածում երաժշտական գործիքներ արտադրող շատ ընկերություններ սկսել են փորձել ստեղծել նման գործիք, որոնք, սակայն, չեն պսակվել կոմերցիոն հաջողությամբ։

Այդ ժամանակների հայտնագործությունների թվում են բաս-մանդոլինա Գիբսոն Մանդո-բասը (Gibson Style J Mando bass), որն արտադրվում է «Գիբսոն» ֆիրմայի կողմից 1912-1930 թվականներին, ինչպես նաև ամերիկացի երաժիշտ և գործարար Փոլ Թութմարկի գործիքը՝ էլեկտրոնային բաս Աուդիովոքս № 736 (Audiovox № 736 Electronic Bass), որը ստեղծվել է նրա կողմից 1936 թվականին և պարունակում է ժամանակակից բաս-կիթառի բազմաթիվ առանձնահատկություններ, օրինակ՝ պինդ փայտե կորպուսը։ Կա նաև կոնտրաբաս-բալալայկա, բայց ծանրություն պատճառով այն օգտագործվել է (և օգտագործվում է), նույնիսկ ավելի քիչ, քան Red Elvises, Katzenjammer, brain Band Կոնտրաբասը։

1951 թվականին «Ֆենդեր» ընկերության հիմնադիր՝՝ ամերիկացի գյուտարար և ձեռներեց Լեո Ֆենդերը՝ թողարկել է Fender Precision Bass բաս-կիթառը, որը նրա կողմից մշակվել է իր Fender Telecaster էլեկտրոգիտարի հիման վրա։ Գործիքը ձեռք է բերել ճանաչում և արագ ձեռք է բերել ժողովրդականություն։ Նրա կառուցվածքում դրված գաղափարները բաս կիթառ արտադրողների համար դարձել են փաստացի ստանդարտ, իսկ «բաս ֆենդեր» արտահայտությունը երկար ժամանակ հոմանիշ է դարձել ընդհանրապես բաս կիթառի համար։ Ավելի ուշ՝ 1960 թվականին, Ֆենդերը թողարկել է բաս կիթառի ևս մեկ կատարելագործված մոդել՝ Fender Jazz Bass-ը, որի ժողովրդականությունը չի զիջում Precision Bass-ին[8]։

Որոշ ժամանակ «Ֆենդեր» ընկերությունը գերիշխում էր բաս կիթառի շուկայում, քանի դեռ մրցակից ընկերությունները մշակում և թողարկում էին իրենց տարբերակները։ Բաս կիթառի վաղ տարբերակներից մեկը 1955 թվականին գերմանական Höfner ֆիրմայի կողմից թողարկված 500/1 (Höfner 500/1) էլեկտրակուստիկ բաս կիթառն է, որը ջութակի ձև ունի։ Ավելի ուշ այդ մոդելը հայտնի դարձավ այն բանի շնորհիվ, որ նրան ընտրել է որպես հիմնական գործի ՝ Փոլ Մաքքարթնին՝ «Բիթլզ» խմբի բաս-կիթառահար։

Ռոք երաժշտության գալուստի հետ 1960-ականներին՝ բաս կիթառը դառնում է ավելի ու ավելի տարածված գործիք։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. According to the New Grove Dictionary of Music and Musicians, an «Electric bass guitar [bass guitar] [is] a Guitar, usually with four heavy strings tuned E1'-A1'-D2-G2.» The New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition, edited by Stanley Sadie and John Tyrrell (London, 2001)
  2. The New Grove Dictionary of Music and Musicians defines the term bass thus: «Bass (iv). A contraction of Double bass or Electric bass guitar.» Ibid.
  3. The proper term is «electric bass», and it is often misnamed «bass guitar», according to Tom Wheeler, The Guitar Book, pp 101-2. Guitars by Evans and Evans, page 342, agrees.
  4. Although «electric bass» is one of the common names for the instrument, «bass guitar» or «electric bass guitar» are commonly used and some authors claim that they are historically accurate (e.g., «How The Fender Bass Changed The World» in the references section).
  5. Roberts, Jim (2001). 'How The Fender Bass Changed the World' p. 56 «The surf/instrumental rock genres of the early 1960s were crucial proving grounds of the still-newfangled electric bass…»
  6. . Контрабас относят одновременно и к скрипичному семейству и к семейству виол
  7. «1920 Gibson Style J Mando Bass», by Dave Pomeroy, журнал Bass Player, апрель 2007 года http://www.bassplayer.com/article/1920-gibson-style/apr-07/27040 Արխիվացված 2007-12-04 Wayback Machine
  8. «Fender Bass история», журнал Guitars Magazine, № 2, 2005 год http://www.guitarsmagazine.ru/read_002.php?fender-bass-history-1 Արխիվացված 2007-11-11 Wayback Machine

Արտաքին հղումներ խմբագրել

Կիթառ հոդվածը Curlie-ում (ըստ DMOZ-ի)