Աղջկական աղբյուր
«Աղջկական աղբյուր» (շվեդ.՝ Jungfrukällan), Ինգմար Բերգմանի Շվեդական գեղարվեստական ֆիլմը՝ նկարահանված 1960 թվականին։ Պրեմիերան տեղի է ունեցել 1960 թվականի փետրվարի 8-ին Շվեդիայում։ Բերգմանի արվեստում սա առանձնակի գործ է, քանի որ արժանացել էր Օսկար մրցանակի լավագույն օտարերկրյա ֆիլմ անվանակարգում։
 շվեդ.՝ Jungfrukällan | |
|---|---|
 | |
| Երկիր |  Շվեդիա |
| Ժանր | ֆենթեզի ֆիլմ, ֆիլմ բռնաբարության և վրեժի մասին, դրամա[1] և քրեական ֆիլմ[1] |
| Թեմա | վրեժ |
| Թվական | փետրվարի 8, 1960 |
| Լեզու | շվեդերեն և գերմաներեն |
| Ռեժիսոր | Ինգմար Բերգման[1][2][3] |
| Պրոդյուսեր | Ալլան Էքելունդ |
| Սցենարի հեղինակ | Ուլլա Իսաքսսոն |
| Դերակատարներ | Մաքս ֆոն Սյուդով[2][4], Բիրգիտա Վալբերգ[2][3][4], Գուննել Լինդբլյում[2][3][4], Բիրգիտա Պետերսսոն[4], Ալան Էդվալ[4], Ակսել Դյուբերգ[4], Տոր Իսեդալ[4], Գուդրուն Բրոստ[3][4] և Օսկար Լյունգ[3][4] |
| Օպերատոր | Սվեն Նյուկվիստ |
| Երաժշտություն | Էրիկ Նուրդգրեն |
| Մոնտաժ | Օսկար Ռոզանդեր |
| Պատմվածքի վայր | Շվեդիա |
| Կինոընկերություն | SF Studios |
| Տևողություն | 89 րոպե |
Սյուժե խմբագրել
Անտառային բացատներից մեկում, ապրում է մի գյուղացի ընտանիք. տանտերը՝ Թյորեն, նրա կինը՝ Մերեթան, նրանց դուստրը՝ Կարինը, Թյորեյի դուստրը առաջին ամուսնությունից՝ Ինգերին և մի քանի ծառա։ Խորթ դուստրը՝ Ինգերին, հղի է, սակայն երեխայի հայրն անհայտ է։ Նա օտար է զգում իրեն ընտանիքում, նրան ստիպում են ավելի շատ աշխատել, քան Կարինին, ուստի Ինգերին չի սիրում իր խորթ քրոջը։ Նա աղոթում է Օդին աստծուն՝ խնդրելով վերջինիս պատժել Կարինին։ Կարինն էլ իր հերթին, երես առած, թեթևամիտ կույս է։
Կարինին ուղարկում են հարևան գյուղ, որպեսզի նա մոմեր հասցնի եկեղեցի։ Նրա հետ ուղարկում են նաև Ինգերիին։ Անտառում քույրերը հանդիպում են մի մեկուսացված կախարդի։ Ինգերին հասկանում է, որ դա հենց Օդինն է և վախից հետ է ընկնում քրոջից։ Կարինն էլ հանդիպում է երեք աղքատ հովիվների, որոնք եղբայներ են, նրանցից մեկը համր է, մյուսն էլ դեռահաս։ Աղջիկն իր հացը կիսում է հովիվների հետ, ինչից հետո նրանք բռնաբարում ու սպանում են Կարինին։ Ինգերին հետևում է այս ամենին թփերի ետևից, բայց չի համարձակվում խառնվել։ Հետո եղբայրները հանում են աղջկա գեղեցիկ շորերը, վերցնում են բոլոր իրերը, շաղ են տալիս գետնով մոմերը և գնում են այն արահետով, որով եկել էին քույրերը։
Հովիվ եղբայրները գալիս են Թյորեյի տուն։ Նրանք գիշերելու տեղ են խնդրում տանտիրոջից։ Վերջինս նրանց տուն է թողնում, նստեցնում է սեղանի առջև և հետո գիշերելու տեղ տալիս։ Քնից առաջ եղբայրներից մեկը տանտիրուհուն առաջարկում է գնել սպանված աղջկա շորերը։ Մերեթան ճանաչում է շորերն ու ողբով հայտնում է այդ լուրը Թյորեյին։ Նրանք ամեն ինչ հասկանում են։ Թյորեն դուրս է գալիս բակ, որտեղ հանդիպում է Ինգերիին։ Նա խոստովանում է ամեն բան և ասում է, որ այդ նա է մեղավոր Կարինի մահվան մեջ։ Տանտերը գնում է փայտահատի ետևից, հետո լողանում է բաղնիքում։ Գյուղացին վերցնում է իր մեծ դանակն ու մտնում հովիվների սենյակը։ Հետազոտելով քնած հանցագործների իրերը՝ Թյորեն ճանաչում է իր դստեր իրերը։ Հետո նա առանձին կռվում է ավագ եղբայրների հետ ու սպանում նրանց։ Երրորդին՝ երեխային, նա օդ է հանում ու ջարդում է նրա գլուխը պահարանով։
Ընտանիքը գնում է Կարինի մարմինը փնտրելու։ Դեպքի վայրում Թյորեն ծնկի է իջնում և աղիողորմ հայացքով դիմում է Աստծուն։ Նա խոստանում է, որ հենց այստեղ եկեղեցի կկառուցի իր մեղքը քավելու համար։ Երբ Կարինի գլուխը բարձրացում են, գետնի միջից առվակ է դուրս գալիս, որը դառնում է մաքուր աղբյուր՝ աղջկական աղբյուր։
Դերակատարներ խմբագրել
| Դերակատար | Դեր |
|---|---|
| Մաքս ֆոն Սյուդով | Թյորե |
| Բիրգիթթա Վալբերգ | Մերեթա |
| Գուննել Լինդբլյում | Ինգերի |
| Բիրգիթթա Փեթթերսոն | Կարին |
| Աքսել Դյուբերգ | նիհար հովիվ |
| Թոր Իսադել | համր հովիվ |
| Ալան Էդվալլ | աղքատ |
| Օվե Փորաթ | տղա |
Մրցանակներ խմբագրել
- 1960 թվական.
- Հատուկ հիշատակում (Ինգմար Բերգման)
- Ոսկե արմավենու ճյուղի թեկնածու
- 1961 թվական
Օսկար մրցանակ.
- լավագույն օտարալեզու ֆիլմ (Ինգմար Բերգման)
- ներկայացվել է կոստյումների լավագույն դիզայն անվանակարգում (Մարիք Վոս-Լունդ)
- 1961 թվական
- Սեմյուել Հոլդենի մրցանակ
- 1962 թվական.
Կինո Ջունպո մրցանակ.
- լավագույն օտար լեզվով ֆիլմի ռեժիսոր (Ինգմար Բերգման)
- լավագույն ֆիլմ օտար լեզվով (Ինգմար Բերգման)