Լուի Շարլ Բոնավանտյուր Ալֆրեդ Բրյունո (ֆր.՝ Louis Charles Bonaventure Alfred Bruneau, մարտի 3, 1857(1857-03-03)[1][2][3][…], former 5th arrondissement of Paris, Փարիզ[4][5][6] - հունիսի 15, 1934(1934-06-15)[4][1][3][…], Փարիզ[4][5]), ֆրանսիացի երգահան, դիրիժոր, երաժշտական քննադատ և արվեստաբան։ Պատվո լեգեոնի շքանշանի ասպետ։

Ալֆրեդ Բրյունո
ֆր.՝ Alfred Bruneau
Դիմանկար
Ծնվել էմարտի 3, 1857(1857-03-03)[1][2][3][…]
Ծննդավայրformer 5th arrondissement of Paris, Փարիզ[4][5][6]
Մահացել էհունիսի 15, 1934(1934-06-15)[4][1][3][…] (77 տարեկան)
Մահվան վայրՓարիզ[4][5]
ԳերեզմանԲատինոլի գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի կոնսերվատորիա
Մասնագիտությունկոմպոզիտոր, դիրիժոր, երաժշտագետ և երաժշտական քննադատ
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԳեղեցիկ արվեստների ակադեմիա
 Alfred Bruneau Վիքիպահեստում

Կենսագրություն խմբագրել

Ալֆրեդ Բրյունոն ծնվել է 1857 թվականին Փարիզ քաղաքում[7]։

 

Սովորել է Փարիզի կոնսերվատորիայում[8], որտեղ թավջութակ է պարապել Օգյուստ Ժոզեֆ Ֆրանկոմայի և ստեղծագործություն՝ Ժյուլ Մասնեի մոտ[7]։

Բրունոն Էմիլ Զոլայի մտերիմ ընկերն էր։ Նա մասամբ եղել է 1908 թվականին Զոլայի հիշատակին նվիրված մեծ համերգի կազմակերպիչը (դիրիժոր՝ Ժորժ Մարտի)[9]։

Բրյունոն գրել է 14 օպերա (մեծ մասը Զոլայի սյուժեներով)։ Բացի այդ, գրվել են նաև նվագախմբային ստեղծագործություններ, վոկալային ցիկլեր, բալետներ և այլ երաժշտական ստեղծագործություններ[7]։

Որպես քննադատ և արվեստաբան՝ Բրյունոն գրել է բազմաթիվ աշխատություններ երաժշտության և մասամբ էլ՝ ռուսական երաժշտության մասին (1901 թվականին նա այցելել է Ռուսական կայսրություն), օրինակ, իր «Russische Musik» աշխատությունում, որը հրատարակվել է 1905 թվականին[8]։

1909 թվականին զբաղեցրել է երաժշտական կրթության գլխավոր տեսչի պաշտոնը[10]։

1925 թվականին Ալֆրեդ Բրյունոն դարձել է Ֆրանսիայի ինստիտուտի անդամ։

Լուի Շարլ Բոնավանտյուր Ալֆրեդ Բրյունոն մահացել է 1934 թվականի հունիսի 15-ին հայրենի քաղաքում և թաղվել է Բատինոլ գերեզմանոցում։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 Base Léonore (ֆր.)ministère de la Culture.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Encyclopædia Britannica
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Брюно Луи Шарль Бонавантюр Альфред (ռուս.) / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Archivio Storico Ricordi — 1808.
  6. 6,0 6,1 6,2 Archives de Paris — P. 44.
  7. 7,0 7,1 7,2 Брюно, Луи Шарль Бонавантюр Альфред // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.
  8. 8,0 8,1 «Брюно, Альфред». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)
  9. J.-S. Macke. Une panthéonisation en musique et en chanson // Zola au Panthéon: l'épilogue de l’affaire Dreyfus. — Presses Sorbonne Nouvelle, 2010. — P. 40-53. (ֆր.)
  10. Раппопорт, 1973

Գրականություն խմբագրել

  • James Ross: '"Messidor": Republican Patriotism and the French Revolutionary Tradition in Third Republic Opera'; in: Barbara Kelly (ed.): 'French Music, Culture and National Identity, 1870-1939' (Rochester, N.Y., 2008), pp. 112–130; ISBN 978-1-58046-272-3
  • Steven Huebner: "Alfred Bruneau and Émile Zola" and "L'Attaque du moulin", in: French Opera at the Fin de Siècle (Oxford, 1999), pp. 395–425; ISBN 0-19-816280-4
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալֆրեդ Բրյունո» հոդվածին։