Ալեքսանդր Զայցև (քիմիկոս)
Ալեքսանդր Միխայիլի Զայցև (ռուս.՝ Александр Михайлович Зайцев, հունիսի 20 (հուլիսի 2), 1841, Կազան, Ռուսական կայսրություն[1] - օգոստոսի 19 (սեպտեմբերի 1), 1910, Կազան, Ռուսական կայսրություն[1]), ռուս քիմիկոս-օրգանիկ։ Սանկտ Պետերբուրգի Գիտությունների ակադեմիայի թղթանդամ։
Ալեքսանդր Զայցև ռուս.՝ Александр Зайцев | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 20 (հուլիսի 2), 1841 Կազան, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Մահացել է | օգոստոսի 19 (սեպտեմբերի 1), 1910 (69 տարեկան) Կազան, Ռուսական կայսրություն[1] |
| Բնակության վայր(եր) | Gogol street?, Կազան և Sobolevlar-Levshin House?[2] |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս և համալսարանի դասախոս |
| Հաստատություն(ներ) | Կազանի կայսերական համալսարան |
| Գործունեության ոլորտ | քիմիա |
| Ալմա մատեր | Qazan Second Male Gymnasium? և Կազանի Դաշնային համալսարան |
| Գիտական ղեկավար | Ալեքսանդր Բուտլերով |
| Եղել է գիտական ղեկավար | Ալեքսանդր Արբուզով, Sergey Reformatsky?, Եգոր Վագներ, Ալեքսանդր Ռեֆորմատսկի և Andrey Lunyak? |
 Alexander Zaitsev Վիքիպահեստում | |
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալեքսանդր Զայցև (այլ կիրառումներ)
Կենսագրություն խմբագրել
Ա. Մ. Բուտլերովի աշակերտ։ Ավարտելով Կազանի Դաշնային համալսարանը աշխատել է (1862-1865) Ա. Վ. Գ. Կոլբի և Շ. Ա. Վյուրցի լաբորատորիաներում. 1870 թվականին պաշտպանել է դոկտորական դիսերտացիան[3][4]։
1870 թվականին Զայցևը սինթեզել է մի շարք հագեցած և չհագեցած ածխաջրածիններ, սպիրտներ։ Հայտնագործել է Լակտոնները՝ 1873 թվականին, ալկիլհալոգենիդներից հալոգենաջրածնական թթուների պոկման օրինաչափությունները (Զայցևի կանոն), եռատոմ սպիրտների ստացման նոր եղանակ (Զայցևի ռեակցիա)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Зайцев Александр Михайлович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 9 : Евклид — Ибсен. — С. 294—295.
- ↑ http://uag.kzn.ru/docs/OPAiKN/pdf/205.pdf
- ↑ Lewis, D.E. "Aleksandr Mikhailovich Zaitsev: Markovnikov's Conservative Contemporary." Bull. Hist. Chem. 1995, 17/18, 21–30.
- ↑ (a) Lewis, D.E. "The University of Kazan: Provincial Cradle of Russian Organic Chemistry. Part I: Nikolai Zinin and the Butlerov School." Արխիվացված 2005-01-16 Wayback Machine J. Chem. Educ. 1994, 71, 39–42 (b) Lewis, D.E. "The University of Kazan: Provincial Cradle of Russian Organic Chemistry. Part II: Aleksandr Zaitsev and His Students." Արխիվացված 2013-09-28 Wayback Machine J. Chem. Educ. 1994, 71, 93–95 .
Գրականություն խմբագրել
- Реформатский А. Н., Биография профессор А. М. Зайцева, «Журнал Русского физико-химического общества. Часть химическая, отдел 1», 1911. т. 43, в. 6;
- Реформатский С. Н., Альбицкий А. А., Ученая деятельность профессор А. М. Зайцева, там же (имеется список трудов);
- Мусабеков Ю. С., История органического синтеза в России, М., 1958.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Ալեքսանդր Միխայիլի Զայցևի կենսագրությունը Կազանի քիմիական դպրոցի թանգարանում Արխիվացված 2007-07-18 Wayback Machine
- [1] Արխիվացված 2020-10-18 Wayback Machine Link to an English Translation of Zaytsev's seminal 1875 article that he wrote in German. English title։ 'The order of addition and of elimination of hydrogen and iodine in organic compounds'.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 654)։ 
|
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալեքսանդր Զայցև (քիմիկոս)» հոդվածին։ |