«Շարական»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
չNo edit summary
Տող 3.
'''Շարական''', հայ միջնադարյան հոգևոր երգ, օրհներգություն։ Երգվում է եկեղեցական տոների ժամանակ։ Յուրաքանչյուր տոն ունի երգերի առանձին շարք, որից և ծագում է «շարական» անունը։ Շարականները ստեղծվել են հունական նմանատիպ երգերի օրինակով, V-XV դդ.։ Հայ թարգմանական գրականության հիմնադիրները Հին ու Նոր կտակարանները թարգմանելուն զուգընթաց հոգացել են նաև ընդհանուր քրիստոնեական երգաբանությունը Հայաստան ներմուծելու, հայ ազգային եկեղեցական երաժշտություն ստեղծելու մասին։ Առաջին շարականագիրներն են [[Մեսրոպ Մաշտոց]]ը, [[Սահակ Պարթև]]ը, [[Մովսես Խորենացի]]ն։ Շարականների հեղինակները եղել են երաժիշտ, բանաստեղծ, երգիչ. իրենք են հորինել եղակակը, բառերը և երգել։
Երգերը բովանդակում են աստվածաշնչային մտքեր, որոնք համապատասխան էլ շարականների շարքերն ստացել են իրենց անունը.
1.Օրհնութիւն,
2.Հարցն (սրան կից՝ «Գործք» կամ «Գործատուն»),
2.Հարցն,
3.Մեծացուսցէ,
4.Ողորմեա,
Տող 11.
7.Ճաշու,
8.Համբարձի։
Սրանց մի մասը երգվում է վաղորդյանգիշերային և առավոտյան ժամերգության ընթացքում, մյուսը՝ ճաշի կամ երեկոյան ժամերին։ Շարքերի ամբողջությունը կոչվում է «Կանոն» կամ «Կարգ»։ Շարականները երգվելերգւում են ըստ միջնադարյան հայ երաժշտության ութ ձայնեղանակների (աձ, ակ, բձ, բկ, գձ, գկ, դձ, դկ)։
[[en:Armenian chant]]
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Շարական» էջից