«Պատմություն Հայոց (Խորենացի)»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Տող 6.
Ինչպես հաղորդում է ինքը՝ հեղինակը, «Հայոց պատմությունը» գրվել է իշխան [[Սահակ Բագրատունի|Սահակ Բագրատունու]] խնդրանքով: Աշխատության սկզբում օգտվելով առիթից` Խորենացին սուր քննադատության է ենթարկում հայոց հին թագավորներին և իշխանների «անիմաստասեր բարքը», քանի որ նրանք հոգ չեն տարել, որ իրենց ժամանակն ու գործերը գրի առնվեն: Շարադրանքի ընթացքում պատմիչը հաճախ է խոսքն ուղղում պատվիրատուին, կարևորում նրանից ստացած առաջարկությունները կամ մերժում այս կամ այն ցանկությունը: Մի տեղ Խորենացին նույնիսկ անթաքույց խստությամբ հանդիմանում է իշխանին պարսկական «անիմաստ ու անճաշակ» առասպելների նկատմամբ ունեցած հետաքրքրասիրության համար:
«Հայոց պատմությունը» ընդրգկում է [[հայ|հայ ժողովրդի]] ձևավորումից մինչև [[5-րդ դար]] ընկած պատմությունը և իրենից ներկայացնում է հին հայկական [[առասպել]]ների, հեթանոսական սովորույթների և այլ
Մովսես Խորենացին «հայոց պատմահայրն» է, «քերթողահայրն» է: Հայերը նրան տվել են այդ տիտղոսները, քանի որ նա մեզ է հասցրել հայոց ամբողջական պատմությունը` հայոց մեծերի ծննդաբանությունից մինչև իր ապրած ժամանակները:
| |||