Ֆուտբոլային կարիերան սկսել է գվադելուպական «[[Էտուալ (ֆուտբոլային ակումբ)|Էտուալ]]» ակումբում, որտեղ էլ նրան նկատեցին «[[Ռեն ՖԱ|Ռեն]]ի» սկաուտները: Գալով Ֆրանսիա և «Ռենի» կազմում երեք տարի հանդես գալուց հետո, Ժոսլենը տեղափոխվում է «[[Լիլ ՖԱ|Լիլ]]»: Նրա խաղը ֆուտբոլիստի վրա բևեռում է ֆրանսիական գեր-ակումբների ուշադրությունը, և 1990թ. անցնում է «[[Պարի Սեն -ԺերմենՖԱԺերմեն|ՊՍԺ]]»: Չնայած այն բանին, որ նա հաճախ էր հայտնվում հիմնական կազմում, սակայն նա այդպես էլ չհարմարվեց նոր թիմում: Ղեկավարությունը ընդառաջեց Անգլոմայի խնդրանքներին և նրան բաց թողեց Մարսելի «[[Օլիմպիկ Մարսել|Օլիմպիկ]]»: «Օլիմպիկում» նա արագ դարձավ հիմնական կազմի խաղացող: 1993թ. նա «Օլիմպիկի» հետ հաղթեց [[ՈւԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների լիգայում]], սակայն ակումբի նախագահ Բերնար Տապիի հետ կապված կոռուպցիոն սկանդալի պատճառով ստիպված եղավ թիմի մյուս առաջատարների հետ թողնել թիմը և տեղափոխվել Իտալիա: Անցկացնելով միա քանի սեզոն «[[Տորինո ՖԱ|Տորինոյում]]» և «[[Ինտեր Միլան|Ինտերում]]», Անգլոման չկարողացավ հաղթել ոչ մի մրցաշարում: «[[Ինտեր Միլան|Ինտերի]]» հետ նրա ամենամեծ նվաճումը [[ՈւԵՖԱ-ի Գավաթ|ՈւԵՖԱ-ի գավաթի]] եզրափակիչ հասնելն էր: Ժոսլենի կարիերայում ամենահաջողակ ակումբը հանդիսացավ «[[Վալենսիա ՖԱ|Վալենսիան]]», որի կազմում նա նվաճեց մի քանի մրցանակներ Իսպանիայում և երկու անգամ դուրս եկավ [[ՈւԵՖԱ Չեմպիոնների Լիգա|Չեմպիոնների լիգայի]] եզրափակիչ: 2002թ. Անգլոման ավարտեց իր ֆուտբոլիստի կարիերան, սակայն մի քանի տարի անց այն վերսկսեց իր հարազատ «[[Էտուալ (ֆուտբոլային ակումբ)|Էտուալ]]» ակումբում:
