«Արտավան Գ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Արտավան Գ''' (ծն. թ. անհայտ - մոտ [[38]]), [[Պարթևաստան|Պարթևաց արքա]] [[12]]-ից: Մոր կողմից` [[Պարթև Արշակունիներ|Արշակունի]]: Նախապես թագավորել է [[Ատրպատական]]ում: Պարթևական գահը գրավել է [[Հռոմ]]ի դրածո [[Վոնոն Արշակունի|Վոնոն]] թագավորին տապալելուց հետո` հիմնելով [[Արշակունիներ]]ի կրտսեր ճյուղը: Արտավանը [[16]] թ.-ին Վոնոնին վտարել է նաև [[Հայաստան]]ից, որի գահը վերջինս գրավել էր Հռոմի օգնությամբ: Արտավանը փորձել է Հայաստանի թագավոր հռչակել իր որդի Որոդեսին, սակայն Հռոմը կանխել է նրան և հայկական ավագանու համաձայնությամբ Հայոց թագավո հռչակել [[Զենոն-Արտաշես]]ին: Վերջինիս մահից ([[34]] թ.) հետո, Արտավանը Հայոց թագավոր է կարգել իր որդի [[Արշակ Ա]]-ին` նպատակ ունենալով Հայաստանի զինակցությամբ Հռոմը դուրս բերել Արևելքից, վերականգնել [[Աքեմենյաններ|Աքեմենյան աշխարհակալության]] սահմանները: Սակայն [[35]] թ.-ին Արշակ Ա-ն դավադրաբար սպանվել է և Հռոմի օգնությամբ հայկական գահին տիրել է [[Միհրդատ Իբերացի]]ն: Հռոմի դրդմամբ պարթևական պետության վրա հարձակվել են վրացական և ալանական ցեղերը: 36 թ.-ին պարթևական թագավոր է հռչակվել Հռոմի նոր դրածո [[Տրդատ Գ Պարթև|Տրդատ Գ-ն]], որի գահանիս է եղել Արտավանի դեմ ապստամբած [[Միջագետք]]ի Սելևկիա քաղաքը: Արտավանը հարկադրված է եղել պարթևական ուժերը Հայաստանից ետ տանել և հոգալ սեփական սահմանների պաշտպանությունը: Նրան հաջողվել է հաղթել Տրդատ Գ-ին, վերականգնել իռ գահակալական իրավունքները (37թ.), Ատրպատականի, Միջագետքի, [[Պարսկաստան|Պարսքի]], Ելամի, կառավարումը հանձնել Արշակունիների տան ներկայացուցիչներին, կայունացնել պարթևական պետության վիճակը: