Համաշխարհային մշակույթի պատմության մեջ '''Չինական մշակույթը''' առանձնահատուկ տեղ է գրավում: Չինաստանը իր անվանումը ստացել է Եվրոպացիների կողմից [[Ցին դինաստիայիդինաստիա]]յի ժամանակաշրջանում (մ.թ.ա.221-206թթ206 թթ): Մթա 5-3-րդ դարերը Չինաստանի պատմության մեջ մարտնչող թագավորների ժամանակաշրջաննժամանակաշրջան է, որը չինարեն կոչվում է չժանգո: Այս ժամանակաշրջանի թագավորները փորձում էին զենքի ուժով մեծացնել իրենց տիրապետությունը և հզորանալ: Չինացիներն իրենց ուրույն վերաբերմունքն ունեին այլ ժողովուրդների նկատմամբ, որոնց անվանում էին բարբարոսներ և հենց դա էլ նրանց հեռու էր պահում զավթողական քաղաքականությունից: Չինացիները գտնում էին, որ իմաստ չունի տիրանալ մարդկանց, որոնք ընդունակ չեն դառնալու լիարժեք հպատակներ: Բարբարոսների հողերը ևս հողագործության համար համարում էին անմշակելի: Ներփակվածությունը, այս գաղափարը և պաշտպանվածության անհրաժեշտությունը մարմնավորված է [[Չինաստանի պարիսպ|Չինական Մեծ պարսպի]] կառուցման մեջ: Այն կառուցվել է մթա 4-3-րդ դդ հս.հյուսիսային սահմանի երկարությամբ` [[քոչվոր]] ցեղերից պաշտպանվելու նպատակով: Պարիսպն սկզբում ուներ 750կմ750 կմ երկարություն, հետագայում այն հասավ 3000կմ3 000 կմ-ի: Պարսպի բարձրությունը 5-10մ10 մ էր, իսկ լայնությունը 5-8մ8 մ:
