«Մարիամ Մագդաղենացի»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
չ r2.7.1) (Ռոբոտը ավելացնում է․: oc:Maria Magdalena |
No edit summary |
||
Տող 35.
Շատ է պատմվում Մագդաղենացու քարոզչական գործունեության մասին, որը ի տարբերություն բյուզանդական պատմվածքների կապված է ոչ թե Փոքր Ասիայի, այլ Ֆրանսիայի տարածքների հետ: Մասնավորապես, ինչպես պատմվում է, Խաչելությունից հետո Մարիամն իր եղբոր, քրոջ` Մարտայի և սրբեր Մակսիմինի, Մարտելոյի, Կիդոնիի հետ ուղևորվել է քարոզելու քրիստոնեությունը Գալլիա` քաղաք Մասսիլիա (Մարսել):
Մագդաղենացու կյանքի երկրորդ մասը համաձայն արևմտյան այս ավանդույթների անցել է անապատում մեկուսացված, որտեղ տրվել է խստագույն ասկետիզմի, ողբալով իր մեղքերը: Նրա հագուստը փտել է, սակայն ամոթը ծածկում էին երկար մազերը: Իսկ ուժասպառ ծերացած մարմինը ամեն գիշեր հրեշտակները երկինք էին բարձրացնում` ապաքինելու համար: Մահվանից առաջ նրան հաղորդություն տվեց հանկարծակի այդ կողմերում անցնող մի քահանա: Սուրբ Մակսիմինը
Ի տարբերություն Սուրբ կույս Մարիամի Համբարձման
Կաթոլիկ եկեղեցին գտնում է, որ Մարիամ Մագդաղենացու մասունքները գտնվում են Լատերանյան բազիլիկայում, որտեղ դրանք դրված են եղել զոհասեղանի տակ` օրհնված պապ Գոնորիոս III կողմից:
Տող 48.
Մարիամի ավետարանում պատմվում է Լեվիի խոսքերը [[Պետրոս առաքյալ]]ին, որտեղ նա քննադատում է Պետրոսին նրա համար, որ Պետրոսը, հակադրվելով ուսուցչին, շարունակում էր մեղադրել Մարիամին, և որ եթե տերը գտել է նրան արժանի, ուրեմն իրենք ևս պետք է դա ընդունեն:
Ոտնալվայի սյուժեն արևմտաեվրոպական արվեստ մտավ որպես Մարիամ Մագդաղենացու սրբանկարչության կարևոր մի մաս: Մագդաղենացին պատկերվում էր սքանչելի կնոջ, անառակի կերպարանքով, ճոխ հագուստներով և շքեղ ծամերով: Նա համբուրում է Փրկչի ոտքերը և թրջում է արցունքներով: Այս սյուժեն հանդիպում է մանրանկարչության, հաստոցային գեղանկարչության մեջ, գրավյուրաներում, գոբելենում, վիտրաժներում: Այս սյուժեով նկարել են [[Պիտեր Պաուլ Ռուբենս|Ռուբենսը]], Պուսսենը և այլոք:
«Մարիամից ավետարանը» ապոկրիֆյան տեքստը ղպտերեն լեզվով գտնվել է
[[Կատեգորիա:Նոր Կտակարանի կանայք]]
| |||