«Մերկ արևը (վեպ)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ժամանելով մոլորակ՝ Էլեյդ Բեյլին հանդիպում է իր հին ծանոթին՝ ռոբոտ Դանիել Օլիվոյին, ում հետ նրանք սկսում են հետաքննությունը։ Սոլարիա մոլորակի բնակիչները միմյանցից մեկուսացված են ապրում՝ [[սոցիալական հեռավորություն]] պահպանում. մոլորակի բնակչությունն ընդամենը քսան հազար է, և յուրաքանչյուր մարդ (կամ ամուսնական զույգ) ապրում է իր հսկայական կալվածքում։ Մանկուց մարդիկ մեծանում են ռոբոտներով շրջապատված, մեծահասակներն անձնական շփումներն ընկալում են որպես անպարկեշտ բան և շատ բարդ փորձություն։ Իրականում անձնական շփումն ընդունելի է կամ բժշկի այցելությունների, կամ սերնդաբերության նպատակով ամուսինների շփումների դեպքում: Այս երկու դեպքերն էլ չափազանց հազվադեպ են պատահում: Մնացած բոլոր դեպքերում թույլատրվում են միայն տեսողական շփումներ [[Հոլոգրաֆիա|հոլոգրաֆիկ]] [[Եռաչափ հեռուստատեսություն|եռաչափ հեռուստակապով]], որը գործնականում չի տարբերվում իրականությունից: Յուրաքանչյուր կալվածք ունի միջին հաշվով տասը հազար ռոբոտ, որոնք մարդկանցամեն ազատումինչ անում են աշխատելուցմարդկանց փոխարեն: Բնակիչները սպանել նույնպես չգիտեն, ինչն էլ նրանց ստիպել էր համաձայնվել երկրաբնակ հրավիրելու առաջարկին։

Ռիկեն Դելմարը (''{{lang-en|Rikaine Delmarre}}'') սպանվել էր բութ առարկայով։ Այսպիսով, ըստ ռ. Դանիելի, միակ կասկածյալը նրա այրին է՝ Գլադիան։ Նա հերքում է իր մեղքը, բայցթեև նա միակ մարդն էր, ով կարղ էր նրան մոտենալ, և բացի այդ տուժողը պարկեշտ սոլարիացի էր և երբեք թույլ չէր տա, որ որևէ մեկն իրեն այնքան մոտենար, որ բութ գործիքով կարողանար հարվածել։ Մեղադրական եզրակացությանը խանգարում է միայն մեկ բան՝ սպանության գործիքը չի հայտնաբերվել։ Գլադիան շատ գրավիչգայթակղիչ կառուցվածք ունի, և իր պահվածքով հաստատում է ռոբոտ Դանիելի կասկածանքը։ Օրինակ՝ նա հոլոգրաֆիկ կապի ժամանակ մերկ«բավական անհամեստ» վիճակով է ներկայանում Բեյլիին։

Այնուհետև Բեյլին կապվում է մոլորակի առաջին ռոբոտագետ Ջոթան Լիբիգի հետ և քննարկում, թե որքանով է հնարավոր, որ ռոբոտները կարող են սպանել։ Ռոբոտագետը մատնանշում է ''[[Ռոբոտաշինության երեք հիմնական օրենքներ|Ռոբոտաշինության առաջին օրենքը]]'', որըըստ որի՝ ռոբոտը չի երաշխավորումկարող թույլ տալ, որ մի մարդկային էակը վնասի մեկ ուրիշին, հետևաբար երաշխավորված չէ չնախատեսված վնասի հնարավորությունը, ինչը նշանակում է, որ մարդը պարզապես պետք է գործողությունները բաժանի մի քանի ռոբոտների միջև, որպեսզի նրանք չտեսնեն ամբողջական պատկերը։ Այդպիսով, Լիբիգը համաձայնվում է, որ, սկզբունքորեն, հնարավոր է, որ ռոբոտը կարող է սպանել։ Ռիկենի դեպքում, սակայն, դա կիրառելի չէ, ռոբոտը կարող էր անգիտակցաբար թույն լցնել ջրի մեջ, բայց մարդու գլուխն «անգիտակցաբար» ջնջխել՝ ոչ մի դեպքում։

Պարզվում է, որ Դանիելն սպանության գործիքի մասին իր վարկածն ունի։ Նա կարծում է, որ իրեն վերցրել է բժիշկ Ալթիմ Թուլը՝ Գլադիայի կենսաբանական հայրը, ով առաջինն էր ժամանել հանցագործության վայր: Բեյլին մերժում է այս վարկածը։ Նա խոսել էր Թուլի հետ, երբ նա բուժում էր Գրյուերին. նա մի ծեր մարդ է, ով ակնհայտորեն բավարար տոկունություն չունի նման ծրագրի համար: Բացի այդ, Սոլարիա մոլորակում ընտանեկան կապեր գրեթե չկան, և Թուլը միայն կարող է հպարտանալ, որ այքան մեծ տարիքում կարողացել է երեխա բեղմնավորել։ Դանիելի պատահական արտահայտությունը պարզում է իրողության պատկերը :

Երկիր վերադառնալով՝ Բեյլին խոստովանում է Միննիկին, որ Գլադիային Ավրորա է ուղարկել մեկ այլ պատճառով ևս՝ ուշադրությունը նրանից շեղելու համար: Եթե ​​նա ավելի երկար մնար այնտեղ, մարդիկ կարող էին հասկանալ, որ Ռիկենին հարվածողը Լիբիգը չէր եղել: Վերջինս անվտանգության նկատառումներից լնելով միայն հրահանգելհրամայել էր ռոբոտին, որ, երբ Գլադիանեթե ամուսնու հետ վիճաբանության ժամանակ Գլադիան հասնի կատաղության սահմանին, նառոբոտը իր թևընրան տա Գլադիային։իր թևը։ Ինչն էլ արել էր ռոբոտը։ Սպանության մեջ Գլադիային բարոյապես պատասխանատու չհամարելով՝ Բեյլին որոշել էր լռել այդ մասին։