«Մանկավարժ»–ի խմբագրումների տարբերություն

[[Մանկավարժական հոգեբանություն]]ը ավանդաբար ներառում է հատուկ բաժին՝ «ուսուցչի [[հոգեբանություն]]», որում ընդգծվում են ուսուցչի մասնագիտական դերի կարևորությունը, դիտարկվում նրա ֆունկցիաները, [[ընդունակություն]]ները, կարողությունները, վերլուծվում նրան ներկայացվող պահանջները և [[հասարակություն|հասարակության]] կողմից նրան ներկայացված սոցիալական սպասելիքները։ Ինչպես նշում է Աէլիտա Մարկովան, «մասնագիտությունները [[Գործունեություն|գործունեության՝]] պատմականորեն հաստատված ձևեր են, որոնք անհրաժեշտ են հասարակությանը, որոնց իրացման համար [[մարդ]]ը պետք է օժտված լինի [[գիտելիք]]ների և [[հմտություն]]ների համագումարով, ունենա համապատասխան [[ընդունակություններ]] և մասնագիտական կարևոր որակներ»։

Ուսուցչի, Մանկավարժիմանկավարժի մասնագիտությունը, ինչպես և [[Բժիշկ|բժշկին]]ը, հնագույներից է։ Նրանում կուտակված են սերունդների հազարամյա փորձը, ըստ էության՝ մանկավարժը սերունդներին կապող օղակն է, հասարակական-պատմական փորձի կրողը։ [[Ժողովուրդ|ԺողովրդԺողովրդի]]ի հասարակական-մշակութային ամբողջականությունը մեծապես պայմանավորված է [[Դպրոց]]-Ուսուցիչ դերով։ Հազարամյակների ընթացքում ուսուցչի մասնագիտությունը, որպես այդպիսին, մնացել է անփոփոխ, չնայած նրա բովանդակությունը, աշխատանքային պայմանները, քանակական և որակակն կազմը փոխվում է։

[[Մանկավարժություն]]ը դասվում է «Մարդ-Մարդ» մասնագիտությունների շարքին։ Այս տեսակի մասնագիտություններին բնորոշ էեն մարդու հետևյալ որակները. մարդկանց հետ աշխատանքի ընթացքում կայուն, լավ ինքնազգացողությունը, [[Շփում|շփման]] [[պահանջմունք]]ը, [[էմպատիա]]ն, ուրիշների մտադրությունները, [[տրամադրություն]]ը, ձգտումներն արագ հասկանալու ընդունակությունը, լավ իմանալ և հիշել շատ մարդկանց անձնային որակների մասին ինֆորմացիան։ Այս մասնագիտական սխեմային պատկանող մարդուն բնորոշ են ղեկավարելու, սովորեցնելու, դաստիարակելու, «այլ մարդկանց պահանջմունքների բավարարման համար օգտակար գործողությունների կատարման» կարողություններ, լսելու և լսվելու կարողություն, շատ լայն մտահորիզոն, խոսքային, կոմմունիկատիվ մշակույթ, դիտողականություն, ապրումակցման, ոչ ստանդարտ իրավիճակների լուծման ընդունակություն, [[ինքնակարգավորում|ինքնակարգավորման]] բարձր ընդունակություն, «խորը հավատ և օպտիմիստական համոզմունք ժողովրդին ծառայելու գաղափարի նկատմամբ», [[ինքնավստահություն]], որ մարդը միշտ կարող է դառնալ լավը։