«Վանի թագավորության ճարտարապետություն»–ի խմբագրումների տարբերություն

Միջնաբերդը գտնվել է բլրի գագաթին, քաղաքը սփռվել է բլրի արևելյան փեշերից սկսվող հարթավայրի վրա։ Համաձայն ուրարտական քաղաքաշինության ընդունված սկզբունքին, ապահովվել էր միջնաբերդի իշխող դիրքը քաղաքի նկատմամբ։ 4 հա տարածքով միջնաբերդը բնականորեն պաշտպանված էր Հրազդանի ձորով, ինչպես նաև պաշտպանական կառուցվածքների հզոր համակարգով։ Վերջինիս ուղղությունները համապատասխանում են բլրի ձևին ու չափին<ref name="Հասրաթյան" /><ref name="Վ.Հ." />։ Պարսպապատերն ունեն 3-3,5 մետր հաստություն, պահպանվել են մինչև 8 մ բարձրությամբ։ Միջնաբերդի տարածքի շուրջ 2/3-րդ մասը զբաղեցնող պալատական համալիրը բաղկացած է եղել տարբեր նպատակների ծառայող մոտ 150 միմյանցկիցմիմյանց կից սենյակներից, որոնք կառուցվել են միմյանց զուգահեռ և ուղղահայաց դասավորությամբ։ Առանձին հետաքրքրություն է ներկայացնում խոշոր չափերի մի դահլիճ, որում 4 շարքով տեղավորել են 80-ից ավելի կիսաթաղ կարասներ։ Միջնաբերդի պեղումների ժամանակ սենյակներում և բակերում գտնվել է հնագիտական հարուստ նյութ՝ կավամաններ, բրոնզե թասեր, վահաններ, սաղավարտներ որմնանկարների պատառիկներ<ref name="Վ.Հ." />։

Թեյշեբաինիի միջնաբերդը երկհարկ է, առաջին հարկը զբաղեցրել է տնտեսական մասը, իսկ երկրորդը, որ համարյա չի պահպանվել, հատկացված է եղել բնակելի, պաշտոնական և ենթադրվում է նաև, պաշտամունքային բաժիններին։ Գտնվելով տարբեր մակարդակների վրա, նրանք միմյանց հետ հաղորդակցվել են աստիճանավանդակների միջոցով, պահեսատյինպահեստային սենյակները ծածկվել են երկրորդ հարկի ծանրությունը կրելու ընդունակ հզոր մույթերի օգնությամբ և միմյանց հետ կապվել են նեղ միջանցքներով ու փոքր բաժանարար սենյակներով։ Հավանական է, որ պալատի երկրորդ հարկը լուծված է եղել ճարտարապետական թեթև ձևերով, ունեցել է սյունազարդ դահլիճներ, ներքին բակեր, որոնք միմյանց են կապել բնակելի, պաշտոնական և հանդիսավոր սենյակները<ref name="Ղաֆադարյան" />։