«Էլիա Կազան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ clean up, replaced: ) - → ), using AWB (7852)
Տող 36.
Արդեն 1940 թթ. սկզբից Կազանը համարվում էր Նյու Յորքի ամենահայտնի թատերական ռեժիսորներից մեկը: Նա նաև խաղում էր թատրոնում («Սպիտակ խալաթներով մարդիկ», «Լեֆտիին սպասելով», «Ջոննի Ջոնսոն», «Ոսկե տղան», «Լիլոիմ» և այլն): Ստացել է թատրոնի հեղինակավոր Տոնի մրցանակ:
 
1940 ական թթ. վերջից կազանըԿազանը սկսում է նկարահանել նաև ֆիլմեր, սկզբում մի քանի կարճամետրաժ վավերագրական ֆիլմեր, ապա նաև լիամետրաժ գեղարվեստական ֆիլմ: Նրա արդեն առաջին մեծ աշխատանքներից մեկը` 1947 թվականին նկարահանված «Ջենտլմենական համաձայնություն» ֆիլմը մեծ հաջողություն է ունենում արժանանալով 3 Օսկարի, որոնց թվում նաև Կազանը ստանում է իր առաջին Օսկարը լավագույն ռեժիսոր անվանակարգում: Եվս մեկ Օսկար նա ստանում է 1954 թվականին նկարահանված «Նավահանգստում» ֆիլմի համար (ֆիլմը արժանանում է 8 Օսկարի, որոնց թվում [[Օսկար լավագույն ֆիլմի համար]]): Մյուս նշանավոր աշխատանքերն են կինոյում` «Ցանկություն» տրամվայը», «Դրախտից արևելք», «Վայրի գետը», «Տիկնիկ», «Ամերիկա, Ամերիկա» և այլն: Նրա վերջին աշխատանքը կինոյում դարձավ 1976 թվականին նկարահանված «Վերջին մագնատը» դրաման,` հոլիվուդյան մի շարք հայտնի դերասանների մասնակցությամբ:
 
Էլիա Կազանը մասամբ վատ համբավ ձեռք բերեց [[1952]] թվականին` հետաքննության հատուկ մարմիններին հայտնելով իր կոմունիստ գաղափարակից ընկերների մասին տեղեկություններ<ref name="Rothstein">{{cite news|url=http://www.nytimes.com/2003/09/28/obituaries/28CND-KAZAN.html|title=Elia Kazan, Influential Director, Dies at 94|last=Rothstein|first=Mervyn|date=September 28, 2003|work=The New York Times|accessdate=2009-01-28}}</ref>: Հետաքննության արդյունքում նրա գաղափարակից դերասաններից 8 հոգուհոգի հայտնվեցին, այսպես ասած, հոլիվուդյան սև ցուցակում և նրանց կարիերան ավարտվեց դրանով: Այդ արարքը շատ կինոգործիչներ չներեցին, մասնավորապես [[1999]] թվականին, երբ նրան հանձնվում էր պատվավոր Օսկար կինոյում ունեցած մեծ ավանդի համար, ներկաներից մի քանիսը ([[Նիկ Նոլթի]], [[Էդ Հարիս]]) հրաժարվեցին ծափահարել նրան, իսկ ոմանք էլ ([[Սթիվեն Սփիլբերգ]], [[Ջիմ Քերրի]]) ծափահարում էին նստած տեղից<ref>{{cite web|url=http://www.youtube.com/watch?v=3YziNNCZeNs |title=Elia Kazan receiving an Honorary Oscar® |publisher=YouTube |date=2008-04-24 |accessdate=2010-03-07}}</ref><ref>{{cite web|last=Weinraub|first=Bernard|url=http://www.nytimes.com/1999/03/22/arts/amid-protests-elia-kazan-receives-his-oscar.html|title=Amid Protests, Elia Kazan Receives His Oscar|publisher=NYTimes.com|date=1999-03-22|accessdate=2010-03-07|archiveurl=http://www.webcitation.org/65jMxYGJy|archivedate=2012-02-26}}</ref>: Իսկ [[ֆրանսիա]]ցի դերասան [[Ժյուլ Դասսեն]]ը առարկությամբ հանդես եկավ նրան պատվավոր Օսկար հանձնելու համար, ով նույնպես հայտնվել էր այդ սև ցուցակում:
 
Էլիա Կազանը երեք անգամ ամուսնացած է եղել<ref name="Rothstein"/>: Մահացել է 2003 թվականին Նյու Յորքում 94 տարեկան հասակում: