«Սոնետ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
չ վրիպման ուղղում
Պիտակներ՝ Վիզուալ խմբագիր Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
չ վրիպման ուղղում
Պիտակներ՝ Վիզուալ խմբագիր Խմբագրում բջջային սարքով Խմբագրում կայքի բջջային տարբերակից
Տող 35.
'''Իտալական սոնետ'''
 
Սոնետը ծագել է 13-րդ դարում, Իտալիայում։ Մեզ հասած սոնետներից առաջինը գրել է ՅակոպոՋիակոմո դա Լենտինին (գործունեության տարիներ 1215-1233), Սիցիլիայի թագավոր Ֆրիդրիխ II-ի արքունիքի նոտարը և «Սիցիլյան դպրոցի» բանաստեղծը։ «Իտալական» սոնետը հանգավորվում է abab abab cdc dcd (կամ cde cde) հաջորդականությամբ։ Իտալական առաջին սոնետներն իրենց ռիթմով, ձևավորմամբ, խաչաձև հանգավորմամբ մոտ էին ժողովրդական երգին։ Հետագայում սոնետի ձևը մշակվեց «քաղցր նոր ոճի»` «dolce stil novo» բանաստեղծների կողմից (Գվիդո Գվինիցելլի, Գվիդո Կավալկանտի)։ Սոնետ գրելու կանոնները ձևակերպվել են մոտ 1332 թվականին Պադովայի դատավոր և սիրողական բանաստեղծ` Անտոնիո դի Տեմպոյի կողմից։ Սոնետային ձևի անգերազանցելի վարպետներն է Ֆրանչեսկո Պետրարկան։ Պետրարկայի շնորհիվ սոնետը դարձավ անձնական ապրումների պատկերման միջոց։ Նրա «Canzoniere»-ն («Գիրք երգոց», 1373) ազդեցություն գործեց եվրոպական քնարերգության հետագա զարգացման վրա։ «Կանցոնիերեն» բաղկացած է 366 բանաստեղծությունից, նվիրված Լաուրայի հանդեպ բանաստեղծի սիրո պատմությանը, (որից 317-ը գրված են սոնետի ձևով)։
 
=== Անգլիական սոնետ ===
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/wiki/Սոնետ» էջից