«Ադամինիի տուն»–ի խմբագրումների տարբերություն

 

== Պատմություն ==

 

Տան առաջին բնակիչներից է եղել գիտնական [[Պավել Շիլինգ]]ը։ Այստեղ նա հայտնագործել է էլեկտրամագնիսական [[հեռագրական ապարատ]]ը, որը ցուցադրել է հանրությանը, այդ թվում՝ [[Նիկոլայ I]]-ին։ Հեռագրասարքի հաղորդիչ և ընդունող սարքերը գտնվում էին տան տարբեր ծայրերում։ 20-րդ դարի սկզբին շենքը պատկանել է Ուդելային գերատեսչությանը, որի համար էլ ստացել է Ուդելովի տուն անվանումը։ 1913 թվականին հրատարակված գրքում ճարտարապետության պատմաբան [[Վլադիմիր Կուրբատով]]ը ափսոսանք է հայտնել շենքի մոտալուտ քանդման համար<ref>{{книга |автор= Владимир Яковлевич Курбатов|часть= Обзор художественного достояния Петербурга|ссылка часть= http://www.nasledie-rus.ru/red_port/00351.php|заглавие= Петербург: Художественно-исторический очерк и обзор художественного богатства столицы|ссылка= |викитека= |ответственный= |издание= |место= СПб.|издательство= Община св. Евгении (Товарищество Р. Голике и А. Вильборг)|год= 1913|страницы= |страниц= }}</ref>։ Սակայն հետագա տարիներին շենքը ոչ միայն չի ավերվել, այլև դարձել է մայրաքաղաքի մշակութային կյանքի կենտրոնը։ 1914 թվականին երկրորդ հարկը զբաղեցրել է «Դոբիչինայի գեղարվեստի բյուրոն»։ Այստեղ անցկացվել են «[[Ռուս նկարիչների միություն|Ռուս նկարիչների միության]]», «Երիտասարդների միության», «Էշի պոչ», «[[Գոլուբայա ռոզա (խմբավորում)|Գոլուբայա ռոզա]]», «Արվեստի աշխարհ» գեղարվեստական ցուցահանդեսները։