152 239
edits
(Rescuing 4 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6) |
|||
'''Տառապանք''', կենդանի էակի ծայրահեղ տհաճ, ծանր և տանջալից զգացողությունների ամբողջություն, որի ժամանակ նա զգում է ֆիզիկական և զգացմունքային անհանգստություն, [[ցավ]], [[սթրես]], տանջանք։
Ըստ Օժեգովի բառարանի՝ տառապանքը ֆիզիկական կամ բարոյական ցավ է, տանջանք<ref>[http://что-означает.рф/страдание Значение слова: СТРАДАНИЕ - в словарях на ЧТО-ОЗНАЧАЕТ.РФ<!-- Заголовок добавлен ботом -->]</ref>։ ՆՖՀ-ն սահմանում է տառապանքը որպես «գործունեության հակադրություն, ցավի, հիվանդության, [[Վիշտ|վշտի]], տխրության, վախի, թախծի և անհանգստության վիճակ<ref name="НФЭ">[[Новая философская энциклопедия]] (см. ссылку ниже)</ref>։ Միևնույն ժամանակ, դա մարդու ֆիզիկական և հոգևոր-բարոյական ուժերի ակտիվ լարվածության կամ անհատների համակցության ձև է։ Նրա հատկությունների մեջ հիշատակվում են նաև հուսահատությունը, երկվությունը, [[Կիրք|կրքեր]]ը<ref name="autogenerated1">
== Ստուգաբանություն ==
Ըստ Արսենի Չանիշևի՝ «անտիկ աշխարհընկալման համար տառապանքի իմաստի հարցը (նպատակների, արդարացման) գրեթե անհնարին է», այն «բաժին է ընկնում մարդուն օրենքով, որը անտարբեր է առանձին անձի նկատմամբ ([[ճակատագիր]])»<ref name="НФЭ" />։
Արիստոտելի ժամանակներից ի վեր տառապանքը կատեգորիկ կարգավիճակ է ստանում․ դա նրա առանձնացրած 10 փիլիսոփայական կատեգորիաներից մեկն է<ref name="Парусимова">
[[Էպիկուրոս]]ը կարծում էր, որ իմաստնությունը, որպես փիլիսոփայության ուսումնասիրության արդյունք, բուժում է հոգևոր տառապանքներից<ref name="Парусимова" />։
Հոգեբանների մեծ մասի աշխատանքներում տառապանքը բնութագրվում է որպես մարդու առողջությանը սպառնացող վիճակ, որը հանգեցնում է [[նևրոզներ]]ի և հոգեկան խանգարումների<ref name="Парусимова" />։
Ուսումնասիրող Դմիտրի Տակարևը նշում է, որ մարդու վերաբերմունքը տառապանքի հանդեպ ուղղակիորոն կապված է նրա՝ կյանքի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքից, բարդ և հակասական աշխարում հենման կետ գտնելու կարողությունից<ref>
Իսկ ուսումանիրող Մարիա Բաբալևայի կարծիքով՝ տառապանքը հաղթահարվում է սիրով, դեպի [[երջանկություն]]ը մարդու բոլոր ձգտումներով<ref>
== Կրոն ==
|