«Հակոբ Մեղապարտ»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Rescuing 2 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.5 |
չ →Գործունեությունը: ամսաթվերի ձևաչափի ուղղում, փոխարինվեց: archive-date=2016-03-04 → archive-date=2016 թ․ մարտի 4, accessdate=2014-02-26 → accessdate=2014 թ․ փետրվարի 26 |
||
Տող 7.
Հակոբ Մեղապարտն իր տպարանը հիմնել է Վենետիկում, քանի որ Հայաստանում այդ ժամանակ գիրք տպագրելու համար նպաստավոր պայմաններ չեն եղել։ Իտալական իշխանություններից հայերեն գրքեր հրատարակելու թույլտվություն ստանալով՝ տեղի գրաձուլող վարպետներին իր տված նմուշներով պատվիրել է հայերեն բոլորգիր և գլխագիր տպատառեր, զարդագրերի, պատկերների, զարդաձև շրջանակների տպատախտակներ, ձեռք է բերել տպագրական մեքենա և այլ սարքեր։
Մեղապարտի սարքավորած առաջին հայկական տպարանը գործել է 1512–13 թթ. և լույս է ընծայել հավանաբար 6 գիրք (պահպանվել են 5-ը)։ Տպագիր գրքերից առաջինը՝ «[[Ուրբաթագիրք]]ը»<ref>[http://www.wdl.org/en/item/11302/view/1/1/ Յակոբ Մեղապարտ, Ուրբաթագիրք, Վենետիկ, 1512։]</ref>, աղոթքների ու մաղթանքների ժողովածու է, ընդգրկված են ընդարձակ հատվածներ [[Ավետարան]]ից, մի հատված [[Գրիգոր Նարեկացի|Գրիգոր Նարեկացու]] «Մատյան ողբերգության» պոեմից։ Այնուհետև տպագրել է «Պատարագատետր»<ref>{{Cite web |url=http://greenstone.flib.sci.am/gsdl/collect/armenian/Books/pataragatetr_index.html |title=Յակոբ Մեղապարտ, Պատարագատետր, Վենետիկ, 1513։ |accessdate=2014
«Աղթարք»-ում ընդգրկված են հետաքրքրաշարժ զրույցներ, երազների և աստղագուշակության մեկնություններ։ «Պարզատումարը», 1512 թվականից սկսած, հաջորդ 36 տարվա անշարժ տոմարացույցն է։ «Տաղարանը» հայ միջնադարյան տաղերգության ժողովածու է, որտեղ ընդգրկված են [[Ներսես Շնորհալի|Ներսես Շնորհալու]], [[Ֆրիկ]]ի, [[Հովհաննես Թլկուրանցի|Հովհաննես Թլկուրանցու]], [[Մկրտիչ Նաղաշ]]ի ստեղծագործություններից։
|