«Ինտերնացիոնալիզմ»–ի խմբագրումների տարբերություն

'''Ինտերնացիոնալիզմ''' ({{lang-la|inter}} - «միջև» և ''natio'' - «ժողովուրդ») - ազգերի միջև բարեկամությունը և համագործակցությունը քարոզող գաղափարախոսություն<ref>Интернационализм // БСЭ, 1972, т. 10, стр. 330—331</ref>:։

Կան ինտերնացիոնալիզմի մի շարք տարատեսակներ, որոնցից առանձնանում է [[Պրոլետար|պրոլետարական]] ինտերնացիոնալիզմը:ինտերնացիոնալիզմը։ Այն [[մարքսիզմ |մարքսիզմ]]ի ուսմունքում ցույց է տալիս տարբեր երկրների պրոլետարների միասնական պայքարը [[աշխատանքի շահագործում|աշխատանքի շահագործման]] դեմ:դեմ։ Մեր օրերում այս եզրույթով բնորոշվում է նաև ձախ գաղափարախոսությունը, որը փորձում է հանդես գալ գլոբալացման այլընտրանքային տարբերակով:տարբերակով։ Հասկացությունը հակադրվում է ազգայնականացմանը:ազգայնականացմանը։

Խորհրդային գաղափարախոսության մեջ պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմը մի կողմից հակադրվում էր «բուրժուական ազգայնականացմանը», որը հասկացվում է որպես ազգայնականության գաղափարախոսություն և [[շովինիզմ |շովինիզմ]], մյուս կողմից` «բուրժուական [[Աշխարհաքաղաքացիություն|աշխարհաքաղաքացիության]]ը», որը քարոզում է սեփական ժողովրդի արժեքների համար պայքարից հրաժարումը:հրաժարումը։

Մարքսիզմի գաղափարախոսության մեջ «պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմ» հասկացությունը ուղղակիորեն առնչվում է [[Իմպերիալիզմ|իմպերիալիստ]]ական պետությունների և [[պրոլետարիատ |պրոլետարիատ]]ի միջև հակասություններին:հակասություններին։ [[Կապիտալիզմ |Կապիտալիզմ]]ի ժամանակ ինտերնացիոնալիզմն քարոզում էր համամարդկային համերաշխություն՝ պայքարելով իմպերիալիստների կողմից սկսած պատերազմներում:պատերազմներում։ Ինտերնացիոնալիստները պայքարում էին ազգայնականության և շովինիզմի դեմ՝ նպատակ ունենալով հաստատել համամարդկային արժեքներ:արժեքներ։ Սոցիալիստական հեղափոխության հաղթանակից հետո ինտերնացիոնալիզմը պիտի դառնար նոր հասարակության գաղափարախոսության մի մասը, որը կտանի դեպի կոմունիզմ` սոցիալ-տնտեսական կարգի հաստատումը:հաստատումը։

Այդ նպատակով, մարքսիստները մինչև 1914 թվականը ստեղծել են [[Սոցիալիզմ|սոցիալիստ]]ների (սոցիալ -դեմոկրատներ) համերաշխության երկու միջազգային կազմակերպություն` Առաջին Ինտերնացիոնալը (1864 - 1876), այնուհետև Երկրորդ Ինտերնացիոնալը (1889 - 1914):։

1914 թվականին սոցիալ-դեմոկրատների մեծ մասը (այդ թվում` Երկրորդ Ինտերնացիոնալը) աջակցել է իրենց կառավարություններին [[Առաջին համաշխարհային պատերազմ |Առաջին համաշխարհային պատերազմ]]ում և պաշտպանել ազգայնական դիրքորոշումներ. փոքրամասնությունը մերժել է «իմպերիալիստական պատերազմը»` այն դիտարկելով որպես բախում իմպերիալիստների միջև, որը կախված չէ աշխատավորների շահերից, ինչպես նաև հարմար առիթ («Ավստրիայի և Ռուսաստանի միջև պատերազմն օգտակար կլիներ»` Լենին) հեղափոխություն կազմակերպելու և պրոլետարիատի դիկտատուրա հաստատելու համար:համար։ Հետագայում այս գծի կողմնակիցները (1917 թվականի հոկտեմբերին Ռուսաստանում իշխանության են եկել) սկսեցին են իրենց անվանել ոչ թե սոցիալ-դեմոկրատներ, այլ կոմունիստներ և 1919 թվականին հիմնադրեցին Երրորդ Ինտերնացիոնալը, որը լուծարվել է 1943 թվականին:թվականին։

Սոցիալ-դեմոկրատիայի հետևորդները 1951 թվականին ստեղծել են Սոցիալիստական ​​ինտերնացիոնալը, որը Երկրորդ Ինտերնացիոնալի իրավահաջորդն է:է։ Տրոցկին ստեղծել է Չորրորդ ինտերնացիոնալը (1938 թվական) որպես ստալինիզմի հակակշիռ, սակայն Տրոցկու սպանությունից անմիջապես հետո (1940 թվական) այն բաժանվել է մի քանի խմբի. հետագա պառակտումներն ու միությունները հանգեցրել են նրան, որ այժմ կան մի քանի տրոցկիստական ​​կազմակերպություններ, որոնք հավակնում են Չորրորդ ինտերնացիոնալի իրավահաջորդությանը:իրավահաջորդությանը։

Շուկայի ժամանակակից գլոբալացումը, ինչպես պնդում են նրա քննադատները, միջազգայնագիտական երևույթ չէ, քանի որ կապված է միայն տնտեսական ինտեգրման հետ, իսկ քաղաքական և հասարակական ասպեկտները մնում են ստվերում:ստվերում։ Բացի այդ, գլոբալիզացիայի արդյունքում սահմանվող տնտեսական համակարգը տարբերվում է ինտերնացիոնալիստների իդեալից:իդեալից։ Ժամանակակից ձախ հակագլոբալիզացիան, որի արտահայտիչն են, մասնավորապես, համաշխարհային ֆեդերալիստական շարժման անդամները, լինելով ինտերնացիոնալիստ, քարոզում են «սոցիալական համերաշխության գլոբալիզացիան». հաճախ առաջ է քաշվում «գլոբալիզացիայի այլընտրանք» (ալտերգլոբալացման) գաղափարը:գաղափարը։

Մի շարք ինտերնացիոնալիստներ աջակցում են [[Միավորված ազգերի կազմակերպություն|ՄԱԿ-ի]] նման համակարգվող համաշխարհային կազմակերպությունների ստեղծմանը և խիստ կողմ են [[Մոնդիալիզմ |Մոնդիալիզմ]]ին:ին։ Մյուս կողմից, շատ ինտերնացիոնալիստներ կարծում են, որ նման կառավարական ուժը կարող է շատ վտանգավոր լինել, եթե այն կառավարվի բռնապետի կողմից, և այստեղ նրանք ավելի շուտ սատարում են պետությունների համադաշնության գաղափարը:գաղափարը։