«Մասնակից:Աբգարյան Անի/Ավազարկղ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 31.
1990 թվականին երկրում ժողովրդավարության վերականգնումից հետո Բաչելետի համար կառավարական տարբեր կառույցներու մի շարք հարարավորություններ ստեղծվեցին․ նա նշանակվել է Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության խորհրդատու, իսկ 1994-1997 թվականներին՝ առողջապահության փոխնախարարի խորհրդական։ Ռիկարդո Լագոսի կառավարման տարիներին Բալեչետը զբաղեցրել է երկրի առողջապահության նախարարի պաշտոնը։ 2002 թվականին նշանակվել է պաշտպանության նախարար։ Մինչ այդ նա ավարտել է ԱՄՆ-ի ռազմական քոլեջը և Չիլիի ռազմական ակադեմիան։ Լատինական Ամերիկայում Բալեչետը համարվում է առաջին կինը, որը զբաղեցրել է այդ պաշտոնը։
 
2004 թվականի վերջին Միշել Բաչելետը հայտարարել է երկրի նախագահի պաշտոնում առաջադրվելու իր մտադրության մասին<ref>{{Cite news|url=https://www.theguardian.com/chile/story/0,13755,1648008,00.html|title='All I want in life is to walk along the beach, holding my lover's hand|date=22 November 2005|access-date=22 November 2005|work=[[The Guardian]]|location=London, UK|first=Jonathan|last=Franklin|archive-date=7 April 2020|archive-url=https://web.archive.org/web/20200407103123/https://www.theguardian.com/world/2005/nov/22/chile.gender|url-status=live}}</ref>։ Այն առաջադրվել է 1990 թվականից երկրում իշխող հանուն ժողովրդավարության կուսակցությունների կոալիցիայի կողմից։ Նույն տարվա հոկտեմբերի 1-ին նա ազատվել է իր կառավարական պաշտոնից, որպեսզի սկսի իր քարոզարշավը։ Իր նախընտրական արշավի գլխավոր թեման դարձրել է սոցիալական խնդիրները՝ խոստանալով իշխանության գալուց հետո բարեփոխել առողջապահական և կրթական ոլորտները, ինչպես նաև զգալիորեն բարձրացնել կենսաթոշակները։
 
2006 թվականի հունվարի 15-ին Բաչելետը հաղթել նախագահական ընտրությունների երկրորդ փուլում միլիարդատեր [[Սեբաստիան Պինյերա]]յին՝ դառնալով Լատինական Ամերիկայի հինգերորդ կին ղեկավարը [[Արգենտինա]]յի նախագահ [[Իսաբել Մարտինես դե Պերոն]]ից, [[Բոլիվիա]]յի նախագահ [[Լիդիա Գեյլեր Տեխադա]]ից, [[Նիկարագուա]]յի նախագահ [[Վիոլետա Բարրիոս դե Չամորրո]]յից և [[Պանամա]]յի նախագահ [[Միրեյա Մոսկոսո]]յից հետ։ Ընտրությունների առաջին փուլում Բաչելետը, որը 1990 թվականից ղեկավարում էր ձախ կենտրոնամետ կոալիցիան, հավաքել է ձայների ավելի քան 45 տոկոսը, մինչդեռ նրա մրցակից, աջակողմյան «Ազգային բարեփոխում» կուսակցության թեկնածու Սեբաստիան Պինյերուն ստացել է ձայների մոտ 23 տոկոսը։ Ընտրությունների երկրորդ փուլի արդյունքներով, որն ավարտվել է հունվարի 15-ին, Բաչելետը հավաքել է ձայների 53 տոկոսը<ref>[http://lenta.ru/news/2006/01/16/chili/ Lenta.ru: Мир: Президентом Чили впервые в истории страны станет женщина]</ref><ref name="nytimes1">{{cite news|last=Barrionuevo|first=Alexei|url=http://topics.nytimes.com/top/reference/timestopics/people/b/michelle_bachelet/index.html|title=Michelle Bachelet profile|work=The New York Times|date=11 March 2010|access-date=10 September 2011|archive-date=6 September 2015|archive-url=https://web.archive.org/web/20150906061703/http://topics.nytimes.com/top/reference/timestopics/people/b/michelle_bachelet/index.html|url-status=live}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.globalsecurity.org/military/world/chile/president-bachelet.htm|title=Veronica Michelle Bachelet Jeria|last=Pike|first=John|website=globalsecurity.org|access-date=20 December 2017|archive-date=26 October 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20181026025142/https://www.globalsecurity.org/military/world/chile/president-bachelet.htm|url-status=live}}</ref>։
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}