«Լոգոս»–ի խմբագրումների տարբերություն

== Պատմություն ==

Առաջին անգամ գործածության մեջ է դրել փիլիսոփա [[Հերակլիտ]]ը (ք.ա. [[535]]-[[475]]թվականներին), իսկ հետագայում այն ավելի զարգացրեց [[Փիլոն Ալեքսանդրացի]]ն։ [[Արիստոտել]]ը լոգոսը հասկանում էր իբրև «հասկացողություն» և «բանականություն», ստոիկները այն մեկնաբանում էին առավել կրոնական իմաստով ու նրանց փիլիսոփայության մեջ այն դառնում է աստվածային օրենք։ [[Փիլոն Ալեքսանդրացի]]ն լոգոսը մեկնաբանում էր որպես գաղափարների միասնություն, ստեղծագործ ուժ, որը միջնորդ է աստծո և ստեղծված աշխարհի ու մարդկանց միջև։ Լոգոսի գաղափարը ներմուծվեց նաև քրիստոնեության մեջ ու դարձավ քրիստոնեական դավանաբանության կենտրոնական գաղափարներից մեկը։ [[Հիսուս Քրիստոս]]ը նույնացվեց լոգոսին, որը քրիստոնեության մեջ հանդես է գալիս որպես աստծո խոսք, բանականություն։ Նոր Կտակարանի Հովհանու ավետարանի հենց առաջին խոսքերը վերաբերում են լոգոսի բացառիկ նշանակությանը քրիստոնեության համար։

{{ՀՍՀ|հատոր=4|էջ=652}}

 

[[Կատեգորիա:Մետաֆիզիկա]]

[[Կատեգորիա:Գոյաբանություն]]