«Վրաստան»–ի խմբագրումների տարբերություն

{{Հիմնական հոդված|Վրաստանը նոր ժամանակներում}}

[[Պետրոս I]]-ի [[Կասպիական արշավանք]]ից հետո, թուրքական և իրանական հալածանքների պայմաններում, Վախթանգ VI-ը և վրացական շատ քաղաքական ու մշակութային գործիչներ ապաստանել են Ռուսաստանում։ [[18-րդ դար]]ի երկրորդ կեսին, [[Հերակլ II]]-ի օրոք միավորված [[Քարթլի-Կախեթական թագավորություն]]ը հզորացել է, վերականգնվել և զարգացել է տնտեսությունը, աշխուժացել առևտուրը։ Առավել նշանակալի քաղաքներն էին [[Թիֆլիս]]ը (մինչև 25 000 բնակիչ), [[Գորի]]ն, [[Քութայիս]]ը, [[Թելավ]]ը։ Սաղմնավորվել են առաջին մանուֆակտուրաները։ Իմերեթիայի թագավոր Սողոմոն I-ը (1752-84) հնազանդեցրել է անջատամետ ավատատերերին և երկրից վտարել թուրքական զավթիչներին։

17-18-րդ դարերում զարգացել է վրացական մշակույթը, սկզբնավորվել է գրատպությունը։ Հասարակական մտքի առաջատար ուղղություններից է դարձել լուսավորականությունը։ Ռուս-վրացական հարաբերությունների ամրապնդումը հանգեցրել է 1783 թվականին նրանց միջև [[Գեորգիևսկի պայմանագիր|պայմանագրի]] կնքմանը, որը բարդացրել է Վրաստանի քաղաքական հարաբերությունները Իրանի և Թուրքիայի հետ։ 1795 թվականին Իրանի շահ Աղա Մուհամեդ-խան Կաջարի զորքերը ներխուժել են Վրաստան, գրավել և ավերել Թիֆլիսը։