«Գարեգին Զաքոյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

Content deleted Content added
No edit summary
Տող 6.
 
== Կենսագրություն ==
[[1970-ականներ|1970]] թ. ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան|Երևանի Պետական Համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետի ռուսական բաժինը։ [[1970-ականներ|1970]]-[[1971]] թթ. իբրև ուսուցիչ աշխատել է Էջմիածնի թիվ 5 միջնակարգ ռուսական դպրոցում։ [[1971]]-[[1972]] թթ. աշխատել է [[Հայաստանի ազգային արխիվ|Հայաստանի Կենտրոնական Պետական պատմության արխիվում]], [[1973]]-[[1985]] թթ.՝ իբրև գիտաշխատող։ [[1985]]-[[1991]] թթ. կինոյի և հեռուստատեսության բաժնի վարիչ։ Աշխատել է Հայաստանի [http://arts.sci.am/pubview.php?id=4&id2=38&arch=&langid=1 ԳԱ Արվեստի ինստիտուտում]։ [[1976]] թ. [[Սանկտ Պետերբուրգ|Լենինգրադ]]ի թատրոնի, երաժշտության և կինոյի ինստիսուտում պաշտպանել է «Հայկական [[համր կինո]]ն» վերնագրով ատենախոսությունը և ստացել արվեստագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան։
 
[[1991]] թվականին հիմնադրել և մինչև [[1998]] թվականը ղեկավարել է «Հայաստանի ազգային ֆիլմադարան» ՊՈԱԿը, իսկ 1998-ից մինջև  <nowiki/>[[2005]] թ. եղել է նույն ՊՈԱԿի  փոխտնօրենը:
[[1972]] թվականից մինչ օրս հրապարակել է կինոյի պատմությանը և տեսությանը նվիրված բազմաթիվ հոդվածներ, որոնց մի մասը թարգմանվել ու լույս են տեսել [[Ռուսաստան|Ռուսաստանում]], [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]], [[Գերմանիա|Գերմանիայում]], [[Իտալիա|Իտալիայում]], [[Իրան|Պարսկաստանում,]] [[Լատվիա|Լատվիայում]], [[Ուկրաինա|Ուկրաինայում]]: Նույն թվականներին հրապարակել է բանաստեղծությունների մի քանի շարք, ինչպես նաև թարգմանություներ որոշ հայ ժամանակակից բանաստեղծներից և գրողներից: [[1978]] թ. դարձել է [[ՍՍՀՄ]] [[Կինեմատոգրաֆիստների միություն (ԽՍՀՄ)|Կինեմատոգրաֆիստների միության]] անդամ, ՍՄԿԿ անդամ։
 
[[2005]]- [[2012]] թթթ. եղել է [[Հայաստանի ազգային արխիվ|Հայաստանի ազգային արխիվի]] փոխտնօրեն։փոխտնօրեն:
[[1982]] թվականից որպես սցենարիստ, ռեժիսոր և պրոդուսեր ստեղծագործում է վավերագրական կինոյի ոլորտում։
 
[[2008]] թվականից դասավանդել է Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտում, իսկ 2012 թ ընտրվել է նույն ինստիտուտի կինոյի և հեռուստատեսության ամբյոնի վարիչ։
[[1970]] թվականին ավարտել է [[Երևանի պետական համալսարան]]ի բանասիրական ֆակուլտետը, [[1976]] թվականին՝ Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինոյի ինստիտուտը։ [[1985]] թվականին նշանակվել է [[ՀՀ ԳԱԱ Արվեստի ինստիտուտ]]ի կինոյի և հեռուստատեսության ամբիոնի վարիչ։ [[1991]] թվականին հիմնադրել և մինչև [[1998]] թվականը ղեկավարել է Հայաստանի ազգային ֆիլմադարանը։<ref>{{Cite web |url=http://kinoashkharh.am/2014/01/4944 |title=Գարեգին Զաքոյան. «Արվեստում ֆինանսական պրոբլեմներ չկան, գաղափարի ճգնաժամ է» |accessdate=2015-04-05 |archive-date=2014-08-11 |archive-url=https://web.archive.org/web/20140811080923/http://kinoashkharh.am/2014/01/4944 |dead-url=yes }}</ref>
 
[[2015]] թվականից   «<nowiki/>[[Ծիրանի ծառ]]<nowiki/>» Ուջանի վավերագրական ֆիլմերի միջազգային կինոփառատոնի հիմնադիր տնօրենն է։
Հրատարակել է կինոյի պատմության վերաբերյալ հոդվածներ և գրքեր, նկարահանել և հեղինակել է 12 ֆիլմ։ [[2012]] թվականից [[Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ]]ի կինոյի և հեռուստատեսության ամբիոնի վարիչն է և «Լույս» կինոստուդիայի ռեժիսորը<ref>[https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=2280 Գարեգին Զաքոյանի կենսագրությունը AV Production կայքում]</ref><ref>[http://www.gaiff.am/hy/1372679202/mode/director Գարեգին Զաքոյանի մասին gaiff.am-ում]</ref>։
 
[[2016]] թվաականից «Ֆիլմադարան» կինոյի զարգացման և տարածման ՀԿ-ի հիմնադիր նախագահ։
 
2[[01-99|017]] թվականից դասավանդում է Հայ-Ռուսական համալսարանում։
 
== Գործունեություն ==
[[Պատկեր:«Կալանավայրերի արվեստը».jpg|մինի|254x254px|''«Կալանավայրերի արվեստը», 1997թ.։'' ]]
[[1976|1976թ.]] Լենինգրադի թատրոնի, երաժշտության և կինոյի ինստիսուտում պաշտպանել է  «Հայկական համր կինոն» վերնագրով ատենախոսությունը և ստել արվեստագիտության թեկնածուի գիտական աստիճան:
[[1988]] թ. մասնակցել է [[Սերգեյ Փարաջանով|Սերգեյ Փարաջանովի]] աշխատանքների անդրանիկ ցուցահանդեսի (15 հունվարի 1988 թ.[[Ժողովրդական արվեստի թանգարան|Հայաստանի Ժողարվեստի թանգարան]].) կազմակերպման գործին, կազմել է բուկլետի տեքստը։
 
[[1972]] թվականից մինչ օրս հրապարակել է կինոյի պատմությանը և տեսությանը նվիրված բազմաթիվ հոդվածներ, որոնց մի մասը թարգմանվել ու լույս են տեսել [[Ռուսաստան|Ռուսաստանում]], [[Ֆրանսիա|Ֆրանսիայում]], [[Գերմանիա|Գերմանիայում]], [[Իտալիա|Իտալիայում]], [[Իրան|Պարսկաստանում,]] [[Լատվիա|Լատվիայում]], [[Ուկրաինա|Ուկրաինայում]]: Նույն թվականներին հրապարակել է բանաստեղծությունների մի քանի շարք, ինչպես նաև թարգմանություներ որոշ հայ ժամանակակից բանաստեղծներից և գրողներից: [[1978]] թ. դարձել է [[ՍՍՀՄ]] [[Կինեմատոգրաֆիստների միություն (ԽՍՀՄ)|Կինեմատոգրաֆիստների միության]] անդամ, ՍՄԿԿ անդամ։
 
[[1978]]<nowiki/>թ. դարձել է [[ՍՍՀՄ]] [[Կինեմատոգրաֆիստների միություն (ԽՍՀՄ)|Կինեմատոգրաֆիստների միության]] անդամ։
[[1991]] թ. հիմնադրել է Հայաստանի ազգային ֆիլմադարանը, որի տնօրենն է եղել մինչև [[1998]] թվականը։
 
[[1982]] թվականից որպես սցենարիստ, ռեժիսոր և պրոդուսեր ստեղծագործում է վավերագրական կինոյի ոլորտում։ոլորտում:
[[1996]] թ. կինոռեժիսոր [[Գենադի Մելքոնյան|Գենադի Մելքոնյանի]] հետ հիմնադրել է «Լույս կինոընկերություն» ստուդիան, որի անդրանիկ աշխատանքը եղավ «Կալանավայրերի արվեստը» ֆիլմը։
 
ԻրԳ․Զաքոյանի հեղինակած ֆիլմերը ցուցադրվել են [[Ստրասբուրգ]]իՍտրասբուրգի և Սենտ-Էթյենի Ժամանակակից արվեստի թանգարաններում, Փարիզի Beaux-arts  Արվեստների բարձրագույն դպրոցում, Ռայշոֆֆենի «Լա Կաստինե» մշակութային կենտրոնում, տարբեր կինոփառատոներում ու հեռուստատեսությամբ, այդ թվում ռուսական «Կուլտուրա» և ֆրանսիական  «Արտե» ալիքներով:<ref>{{Cite web|url=https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=2280|title=AV Production - Գարեգին Զաքոյան|website=avproduction.am|accessdate=2021-12-06}}</ref>
[[1993]] թ. աջակցել և որպես կատարող պրոդուսեր մասնակցել է [[Ատոմ Էգոյան]]ի «Օրացույց» ֆիլմի ստեղծմանը («Թգո ֆիլմ առտս», ԶԴՖ հեռուստաընկերության և Հայաստանի ազգային ֆիլմադարանի համատեղ արտադրություն)։
 
[[1988]] <nowiki/>թ. մասնակցել է [[Սերգեյ Փարաջանով|Սերգեյ Փարաջանովի]] աշխատանքների անդրանիկ ցուցահանդեսի (15 հունվարի 1988 թ.[[Ժողովրդական արվեստի թանգարան|Հայաստանի Ժողարվեստի թանգարան]].) կազմակերպման գործին, կազմելև գրել է ցուցահանդսի բուկլետի տեքստը։
[[1995]] թ. որպես սցենարի հեղինակ և բեմադրող ռեժիսոր իրականացրել է Երևանում Ֆրանսիայի դեսպանատան բացման «Դրոշի ծնունդը» թատերականացված արարողությունը։
 
[[1993]] <nowiki/>թ. աջակցել և որպես կատարող պրոդուսեր մասնակցել է [[Ատոմ Էգոյան]]<nowiki/>ի «Օրացույց» հայ-կանադական արաչին ֆիլմի ստեղծմանը («Թգո Էգո ֆիլմ առտս», ԶԴՖ հեռուստաընկերության և Հայաստանի ազգային ֆիլմադարանի համատեղ արտադրություն)։:
[[1996]] թ. որպես կազմակերպիչ, և գաղափարի, էքսպոզիցիայի, կատալոգի և նախաբանի հեղինակ իրականացրել է «Ազատազրկմամ վայրերի արվեստը» ցուցահանդեսը, որը տևվել է 1996 թ. նոյեմբերից մինչև 1997թ. ապրիլ ամիսը: Այդպիսով, տարածաշրջանում առաջին անգամ մշակութային դաշտ հանվեց կալանավայրերի ինքնատիպ արվեստը։ Այդ նույն ժամանակ, Մերուժան Ղազարյանի հետ հիմնադրել են Կալանաորների օգնության համահայկական ՍՊԵՍ միությունը:<ref>{{Citation|title=Արտ Բոքս-Գարեգին Զաքոյան (25.12.18)|url=https://www.youtube.com/watch?v=DSnZV2omj8s|accessdate=2021-12-06}}</ref>
 
[[1995]] <nowiki/>թ. որպես սցենարի հեղինակ և բեմադրող ռեժիսոր իրականացրել է Երևանում Ֆրանսիայի դեսպանատան բացման «Դրոշի ծնունդը» թատերականացված արարողությունը։արարողությունը:
[[1996]] թ. իրականացրեցրել է ֆրանսահայ լուսանկարիչ Մաքս Սիվասլըանի «Աշխարհի ցավը» ցուցահանդեսը Երևանի կամերային թատրոնում, իսկ 1998 թ. նույն հեղինակի «La fracture» ցուցահանդեսը Երևանի ժամանակակից արվեստի թանգարանում (ձւավորում և էքսպոզիցիա)։
 
[[1996]] <nowiki/>թ. կինոռեժիսոր [[Գենադի Մելքոնյան|Գենադի Մելքոնյանի]] հետ հիմնադրել է «Լույս կինոընկերություն» ստուդիան, որի անդրանիկ աշխատանքը եղավ «Կալանավայրերի արվեստը» ֆիլմը։ֆիլմը:<ref>{{Citation|title=Արտ Բոքս-Գարեգին Զաքոյան (25.12.18)|url=https://www.youtube.com/watch?v=DSnZV2omj8s|accessdate=2021-12-06}}</ref>
[[1992]]-[[2000]] թթ. կազմակերպել է մի շարք թեմատիկ կինոփառատոներ և իրականացրել համապատասխան գրքերի հրատարակումը՝ «Գոդար» (1992), «Ազնավուրը կինոյում» (1993), «Ֆրանսուա Տրուֆֆո» (1994), «Վեռներ Հերցոգ» (1994), «Կերպարվեստը և կինոն» (1994), «Ատոմ Էգոյան» (1995), «Հայերը աշխարհի կինոյին» (1995), «Ռուբեն Գևորգյանց» (1995), «Սերժ Ավետիկյան» (1996), «Ֆրանսիայի երիտասարդ կինոն» (1996), «Վիդեո-արտ» (1997), «Եվրոպական ֆիլմերի փառատոն» (1999):
[[Պատկեր:Գարեգին Զաքոյանը Սերգեյ Փարաջանովի հետ.jpg|border|մինի|295x295փքս|''Գարեգին Զաքոյանը Սերգեյ Փարաջանովի հետ'']]
[[1998|1998-]]ից մինջև [[2005]] թ. եղել է Հայաստանի ազգային ֆիլմադարանի փոխտնօրեն։
 
[[1996]] <nowiki/>թ. որպես կազմակերպիչ, և  գաղափարի, էքսպոզիցիայի, կատալոգի և նախաբանի հեղինակ իրականացրել է «Ազատազրկմամ վայրերի արվեստը» ցուցահանդեսը, որը տևվելտեղի էունեցավ 1996Ժողովրդական թարվեստի թանգարանում  և տևվեց 1996թ. նոյեմբերից մինչև 1997թ. ապրիլ ամիսը: Այդպիսով, Սրանով իսկ տարածաշրջանում առաջին անգամ մշակութային դաշտ հանվեց բերվեց կալանավայրերի ինքնատիպ արվեստը։ Այդ նույն ժամանակ, Մերուժան Ղազարյանի հետ միասին հիմնադրել  ենէ Կալանաորների օգնության համահայկական ՍՊԵՍ միությունը:<ref>{{Citation|title=Արտ Բոքս-[[Պատկեր:Գարեգին ԶաքոյանԶաքոյանը (25Սերգեյ Փարաջանովի հետ.12.18)jpg|url=https://wwwborder|մինի|295x295փքս|''Գարեգին Զաքոյանը Սերգեյ Փարաջանովի հետ'']][[1996|1996թ]].youtube իրականացրեցրել է ֆրանսահայ լուսանկարիչ Մաքս Սիվասլըանի «Աշխարհի ցավը» ցուցահանդեսը Երևանի կամերային թատրոնում, իսկ 1998 թ.com/watch?v=DSnZV2omj8s|accessdate=2021-12-06}}</ref> նույն հեղինակի «La fracture» ցուցահանդեսը Երևանի ժամանակակից արվեստի թանգարանում (ձեվավորում և էքսպոզիցիա)։
[[2004]] թ. Ռաֆայել Վիռլինգի համահեղինակությամբ իրականացրել է Սերգեյ Փարաջանովի 80-ամյակին նվիրված «Անհետացման գծից անդին» տարածական ինստալյացիան Երևանում։
 
[[1992]]-[[2000]] թթ. կազմակերպել է մի շարք թեմատիկ կինոփառատոներ և իրականացրել համապատասխան գրքերի հրատարակումը՝ «Գոդար» (1992), «Ազնավուրը կինոյում» (1993), «Ֆրանսուա Տրուֆֆո» (1994), «Վեռներ Հերցոգ» (1994), «Կերպարվեստը և կինոն» (1994), «Ատոմ Էգոյան» (1995), «Հայերը աշխարհի կինոյին» (1995), «Ռուբեն Գևորգյանց» (1995), «Սերժ Ավետիկյան» (1996), «Ֆրանսիայի երիտասարդ կինոն» (1996), «Վիդեո-արտ» (1997), «Եվրոպական ֆիլմերի փառատոն» (1999):
[[2005]]- [[2012]] թթ. եղել է [[Հայաստանի ազգային արխիվ|Հայաստանի ազգային արխիվի]] փոխտնօրեն։
 
[[2004]] <nowiki/>թ. Ռաֆայել Վիռլինգի համահեղինակությամբ իրականացրել է Սերգեյ Փարաջանովի 80-ամյակին նվիրված «Անհետացման գծից անդին» տարածական ինստալյացիան Երևանում։Երևանում:
[[2005]]-[[2007]] թ. [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ|ՅՈՒՆԵՍԿՈ]]-ի «Հիշիր ապագայի մասին» նախագծի շրջանակներում որպես նախագծի հեղինակ ու ղեկավար հրատարակել է «[[Արամ Խաչատրյան]]. Կինոերաժշտություն» (2005), «Երգում է Ժակ Դուվալյանը» (2006), «Հովհաննես Թումանյան.Կարդում է Սուրեն Քոչարյանը» (2007), աուդիո CD-իների և գրքույկների շարքը։
 
[[2005]]-[[2007]] <nowiki/>թ. [[ՅՈՒՆԵՍԿՕ|ՅՈՒՆԵՍԿՈ]]-ի «Հիշիր ապագայի մասին» նախագծի շրջանակներում որպես նախագծի հեղինակ ու ղեկավար հրատարակել է «<nowiki/>[[Արամ Խաչատրյան]]. Կինոերաժշտություն» (2005), «Երգում է Ժակ Դուվալյանը» (2006), «Հովհաննես Թումանյան.Կարդում է Սուրեն Քոչարյանը» (2007), աուդիո CD-իների և նրանց կից գրքույկների շարքը։շարքը:
[[2008]] թվականից դասավանդել է [[Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտ|Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտում]], իսկ [[2012]] թվականին ընտրվել է նույն ինստիտուտի կինոյի և հեռուստատեսության ամբիոնի վարիչ: [[2017]] թվականից դասավանդում է Հայ-Ռուսական  սլավոնական համալսարանում։ [[2016]] թվաականից «Ֆիլմադարան» կինոյի զարգացման և տարածման ՀԿ-ի հիմնադիր նախագահ և «[[Ծիրանի ծառ]]» Ուջանի վավերագրական կինոյի միջազգային կինոփառատոնի տնօրենն է։
 
2017թ․ապրիլին Լիոնում  (Ֆրնսիա) տեղի ունեցավ Գ․Զաքոյանի կոլաժների անհատական ցուցահանդեսը։
Իր հեղինակած ֆիլմերը ցուցադրվել են [[Ստրասբուրգ]]ի և Սենտ-Էթյենի Ժամանակակից արվեստի թանգարաններում, Փարիզի Beaux-arts Արվեստների բարձրագույն դպրոցում, Ռայշոֆֆենի «Լա Կաստինե» մշակութային կենտրոնում, տարբեր կինոփառատոներում ու հեռուստատեսությամբ, այդ թվում ռուսական «Կուլտուրա» և ֆրանսիական «Արտե» ալիքներով:<ref>{{Cite web|url=https://avproduction.am/?ln=am&page=person&id=2280|title=AV Production - Գարեգին Զաքոյան|website=avproduction.am|accessdate=2021-12-06}}</ref>
 
== Կինոնկարներ ==